در جماران مردم چنان در فراق امام گریه و زاری می‌کردند و بر سر و صورت می‌زدند که شاید در فوت عزیزان نزدیک‌شان هم اینگونه نمی‌کردند.

حاج آقا جمله قشنگی درباره آزاد شدن از اسارت دارد و از همان اوایل می‌گفت: «من انقدر امیدوار به آزادی هستم که اگر کسی ایراد نگیرد هر شب با پوتین و کفش می‌خوابم.»