کوه های مریخی نام کوه‌هایی با ساختار و شکل ویژه در فاصله ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از شهر چابهار، در مسیر گواتر در سمت چپ جاده است که به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونهٔ رسوبی خاص، اشکالی شبیه به ناهمواری‌های سطح مریخ دارد. رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران دریایی (سخت‌پوستان و ماهی‌ها) به همراه ماسه و خاک رس، مواد اصلی تشکیل‌دهندهٔ رسوبات این کوه‌ها است.جاده ای که شما را به کوه های مریخی می رساند یکی از زیباترین جاده های ایران به شمار می رود.کوه های مریخی رنگی میان طوسی و سفید دارند و با تغییر نور روز، رنگ های متفاوتی به خود می گیرند. قدمت این کوه ها به 4 تا 5 میلیون سال قبل باز می گردد و رشته کوهی را تشکیل می دهند که ده ها کیلومتر به سمت شرق امتداد دارد. این رشته کوه در ادامه کوه های زاگرس شکل گرفته و کوه هایی را با ارتفاع متفاوت در خود جای داده است؛ در جایی شاهد کوه های 5 متری هستیم و در نقطه ای دیگر به ناگاه ارتفاع آن ها از 100 متر هم تجاوز می کند. جالب ترین نکته این کوه ها، سختی و مقاومت آن هاست به گونه ای که برای بالا رفتن از آنها باید تجربه صخره نوردی داشته باشید.