دریاچه اوان، سفر شاد اما پرپیچ و خم

دوات آنلاین-دریاچه  اوان، مقصد این گزارش گردشگری است. دریاچه‌ای در استان قزوین که به یک بار دیدن می‌ارزد. هرچند مسیر رسیدن به آن خطرناک و جاده‌اش باریک و پرپیچ و خم است. پس سفر را از میدان مینودر قزوین آغاز می‌کنیم چون پیداکردن این میدان برای همه آسان است. از این میدان به سمت جاده الموت راه می‌افتیم. ابتدا مسیر پهن و ایمن به نظر می‌رسد اما هر چه جلوتر می‌رویم راه باریک‌تر می‌شود.

اوان در 75 کیلومتری شهر قزوین قرار دارد اما به این معنا نیست که یک ساعته به مقصد می‌رسید بلکه جاده باریک آن که حتی گاردریل هم ندارد و باید بر لبه دره برانیم سرعت را بسیار پایین می‌آورد تا حدی که برخی جاها بیشتر از 30 کیلومتر در ساعت نمی‌شود حرکت کرد.

ممکن است در قزوین هوا صاف و آفتابی باشد اما هر چه پیش بروید آب و هوا تغییر کند پس حتما لباس گرم و بارانی همراه داشته باشید.

با شهر زیرزمینی اویی واقع در استان اصفهان آشنا شوید

تنها محدوده سکونت میان قزوین و اوان منطقه رجایی‌دشت است. اگر ماشین‌تان نقص فنی دارد همان ابتدای رجایی‌دشت چند تعمیرگاه هست. همچنین پمپ‌بنزین این شهر-روستا آخرین فرصت شما برای سوخت‌گیری است. برای خرید جوجه و زغال و آب و نوشابه هم این آخرین فرصت است البته برخی اقلام را از دکه‌های خود دریاچه اوان می‌شود خرید به‌شرط این‌که حاضر باشید پول بیشتری خرج کنید.

چون از رجایی‌دشت تا اوان هنوز راه زیادی مانده است، اگر خواستید به دستشویی بروید، سرویس‌های بهداشتی کنار پمپ‌بنزین است. هرچند زیاد تمیز نیستند ولی چاره دیگری ندارید. کمبود سرویس بهداشتی اصولا یکی از معضلات گردشگری در ایران است و باید سوخت و ساخت.

به محض خروج از رجایی‌دشت راه دوباره باریک و پرپیچ می‌شود طوری که جاده چالوس را روسفید می‌کند. خیال‌تان راحت در طول راه نه از پلیس خبری هست و نه از امدادگر و نه تعمیرکار . خودتان هستید و خودتان . پس خیلی احتیاط کنید. دریاچه اوان در سمت چپ جاده اصلی قرار دارد و تابلو شما را راهنمایی می‌کند. به این ترتیب وارد مسیری فرعی می‌شوید که  نه تنها از نظر پیچ‌وخم از جاده اصلی کم ندارد بلکه دست‌اندازهای زیاد هم به آن اضافه می‌شود. مسیر فرعی خود به خود شما را تا دم دریاچه می‌برد. محوطه دریاچه پارکینگ دارد، البته از نوع سنگلاخ.

تصاویری زیبا از غار آکواریوم گنج‌نامه را ببینید.

با این همه مصیبت چرا اصلا چرا باید به دریاچه اوان رفت؟ چون این دریاچه واقع در منطقه الموت بسیار زیبا است. اوان هشتاد و نهمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت. این دریاچه بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد اما اصلا آن را با دریای خزر مقایسه نکنید چون توی ذوق‌تان می‌خورد. طول آن در طویل‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر است.

در حاشیه دریاچه می‌توانید بساط پهن کنید و جوجه‌ها را روی منقل بگذارید. سوار شدن قایق پدالی هم برای خودش صفایی دارد. خلاصه این که بد نمی‌گذرد و حتی می‌توانید شب را هم همانجا بمانید و از آب و هوا و محیط لذت ببرید. تماشای پرندگان و شنیدن صدای آنها حال آدم را حسابی جا می‌آورد. اگر قصد برگشت دارید نگذارید شب شود چون جاده اصولا چیزی به نام چراغ ندارد و ظلمات مطلق است اگر هم می‌خواهید بمانید چادر مسافرتی مناسب را باید از قبل تهیه کرده باشید. در ضمن هرگز وسوسه نشوید چون تا آنجا رفته‌اید سری هم به قلعه الموت بزنید چون این دو از هم فاصله دارند و حسابی خسته‌تان می‌کنند. بازدید از قلعه را بگذارید برای یک روز دیگر.