40 متر سقوط هیجانانگیز
شما هم میتوانید با حضور در بام تهران این تجربه را کسب کنید البته به شرط اینکه بالای 14 سال سن و زیر 99 کیلوگرم وزن داشته باشید، به بیماری قبلی و دیسک کمر مبتلا نباشید.
دوات آنلاین-40 متر؛ چشمهایتان را ببندید و تصور کنید از این ارتفاع پریدهاید. تصورش هم ترسناک است اما واقعیت این است که آنهایی که از سکوی بانجیجامپیگ توچال پریدهاند همیشه از این کارشان بهعنوان خاطرهای لذتبخش و هیجانانگیز یاد میکنند. شما هم میتوانید با حضور در بام تهران این تجربه را کسب کنید البته به شرط اینکه بالای 14 سال سن و زیر 99 کیلوگرم وزن داشته باشید، به بیماری قبلی و دیسک کمر مبتلا نباشید. در قوزک پایتان پلاتین کار گذاشته نشده باشد و در 6 ماه اخیر عمل چشم انجام نداده باشید.
منطقه گردشگری "توچال" اولین نقطهی ایران بود که دکل ۴۰ متری بانجی جامپینگ در آن نصب شد و اکنون به مکانی برای گذراندن ساعتی خوش تبدیل شده است. افرادی که قصد پرش دارند لباسهای مخصوص میپوشند و با نوعی فنر به دکل متصل میشوند تا خطری تهدیدشان نکند.
امین زندگانی از جمله افرادی است که ریسک پریدن از ارتفاع 40 متری را قبول کرد و این کار را انجام داده. او میگوید:چند وقت پیش با یکی از دوستانم در توچال قدم میزدیم که یکی از بچههای گروه بانجی آنجا من را دید و گفت هفته دیگر سالگرد بانجی در تهران است و از من دعوت کرد تا در آن جشن حضور داشته باشم و من با کمال میل قبول کردم. وي به من گفت باید بپری و من در آن لحظه گفتم که حتما میپرم. چون هنوز گرم پرش اول بودم. وقتی شب جشن رسید من به این نتیجه رسیدم که پرش دوم به مراتب سختتر از پرش اول است و به دلیل اینکه آن شب تمام افرادی که پرش داشتند افراد حرفهای این کار بودند، تلاش کردم تا راضی شوند که من نپرم. اما نشد و دست آخر خودم هم تصمیم گرفتم برای بار دوم بپرم. در مسیر پلهها به سمت سکو پشیمان شدم. اما دیگر سودی نداشت و ادامه دادم. خودم هم کنجکاو شده بودم تا برای بار دوم بر این ترس غلبه کنم و درنهایت بسیار خوشحالم که برای بار دوم هم توانستم بپرم.
به علت ترس از ارتفاعی که دارم در بعضی کارها بهشدت محدود شده بودم، حتی در سفرهای هوایی گاهی دچار مشکل و استرس میشوم، یک روز در منزل نشسته بودم و با خودم تصمیم گرفتم بروم و از بانجی بپرم. با یکی از دوستانم رفتم ولی آن دوست بعد از سه طبقه از ترس زیاد پشیمان شد و برگشت اما من ادامه دادم و پلهها را تا آخر رفتم. باید بگویم طی کردن آن 13 طبقه تا رسیدن به سکوی پرش از بابت ترس و اعتمادبهنفس خودش بخش مهمی از پریدن است. وقتی به آن بالا رسیدم، فکر کردم که برگشت از پلهها کار سختتری از پریدن است، درنتیجه پریدم!
تاریخچه بانجیجامپیگ
قبل از اینکه راهی توچال شود این چند نکته را هم درباره تاریخچه بانجیجامپیگ که بهعنوان یک ورزش در جهان مطرح است، بخوانید:
- بانجی جامپینگ در دهه ۱۹۵۰ رواج یافت و وقتی نخستین فیلم آن از شبکهی BBC پخش شد، طرفداران بسیاری پیدا کرد.
- این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شده بود و افراد حادثه جو را به پریدن از ارتفاع دعوت کرد. آنها طنابی را به قوزک پایشان میبستند و میپردند.
- این ورزش برای اولین بار در آوریل 1979 میلادی در انگلستان توسط 4 نفر از اعضای کلوب ورزشهای خطرناک انجام شد که از روی پل کلیفتون به پایین پریدند.
- سال 2015 آمار کشتهشدگان این رشته از 1280 مورد پرش، فقط یک نفر بوده که خود ورزشکار موارد ایمنی را رعایت نکرده بود.
12jav.net