تجربه‌ای موفق از دل یک اتفاق تلخ

دوات آنلاین-دختربچه‌ای 9‌ساله در  عصر یکی از روزهای ماه ژانویه در مقابل خانه‌شان در منطقه آرلینگتون در ایالت تگزاس آمریکا در حال دوچرخه‌سواری بود که اتفاقی تلخ و هولناک رخ داد. مرد غریبه‌ای او را از روی دوچرخه دزدید و در‌حالی‌که صدای فریادهای معصومانه‌اش تمام فضا را پر کرده بود، او را سوار خودروی مشکی‌رنگی کرد و به‌سرعت از محل دور شد. تنها شاهد ماجرا موضوع را به اطلاع نیروهای پلیس رساند و عملیات جست‌وجو شروع شد. خانواده این دختر خردسال از شبکه‌های خبری درخواست کردند در پیداکردن فرزندشان به آنها کمک کنند؛ اما چهار روز بعد جنازه این دختر در‌حالی‌که گلویش بریده شده بود، در چند کیلومتری محل سکونت آنها پیدا شد.  ربوده‌شدن و قتل هولناک اَمبر هاگمن در 13 ژانویه سال 1996 تا به امروز حل‌نشده باقی مانده است؛ اما این حادثه تلخ یک جنبه و نتیجه مثبت به همراه داشت: برنامه هشدار اَمبر که بیش از 20سال از آغاز به کار آن می‌گذرد و تاکنون جان صدها کودک را نجات داده است. بعد از جست‌وجوی ناموفق برای پیداکردن اَمبر هاگمن، مردم عصبانی از این اتفاق از ایستگاه‌های رادیویی محلی درخواست کردند راهی پیدا کنند تا از وقوع چنین حوادثی در آینده جلوگیری به عمل‌‌ آید. آنها عقیده داشتند اگر عموم مردم اطلاعات بیشتری درباره ماشین سارق یا خطر در کمین اَمبر داشتند، احتمال داشت او نجات پیدا کند.

 برخی این پیشنهاد را مطرح کردند که برای مطلع‌کردن شهروندان از «سیستم رسانه‌ای اضطراری» (سیستم اطلاع‌رسانی دفاعی در دوران جنگ سرد) استفاده کنند. مقامات در منطقه دالاس فورت این پیشنهاد را شنیدند و تابستان همان سال به کنگره آمریکا رفتند تا در این رابطه با سناتورها صحبت کنند. تا اکتبر همان سال، مقامات محلی با همکاری مرکز ملی کودکان گم‌شده، اولین سیستم هشدار مخصوص به کودکان را راه‌اندازی کردند. با توجه به اینکه ربوده‌شدن و قتل اَمبر 9ساله الهام‌بخش راه‌اندازی چنین سیستمی بود، نام انتخاب‌شده برای آن نیز کاملا این را نشان می‌داد: سیستم هشدار اَمبر.

 کی بیلی، سناتور سابق آمریکا، نقش بسزایی در گسترش سیستم هشدار اَمبر در سطح ایالت‌های مختلف آمریکا داشت و با همکاری و تلاش او بود که این برنامه زیر نظر وزارت دادگستری آمریکا قرار گرفت. زمانی‌که ‌این لایحه در سال 2002 معرفی شد، فقط 17 ایالت و تعداد معدودی از شهرهای آمریکا از این برنامه استفاده می‌کردند. قانون محافظت که در سال 2003 سناتور بیلی با همکاری سناتور دیان فین‌استین آن را مطرح کرد، جنبه‌ای ملی به این برنامه بخشید.

حالا با گذشت بیش از 20سال از آغاز به کار این برنامه در تگزاس، آمار و ارقام رسمی نشان می‌دهد این طرح تا حدود زیادی موفق بوده است. بنا به اعلام وزارت دادگستری آمریکا، این برنامه تا به امروز موجب شده 841‌کودک ربوده‌شده به سلامت نزد خانواده‌های خود باز‌گردند. البته برای اینکه این هشدار به‌صورت علنی اعلام شود، معیارهای مشخصی برایش در نظر گرفته شده است. کودک مورد‌نظر باید زیر 17سال باشد، مشخص شود که در وضعیت خطرناکی قرار دارد و درنهایت اینکه قابل شناسایی باشد. نکته‌ای که این برنامه نشان داده این است که بیشتر کودک‌ربایی‌ها در آمریکا از سوی اعضای خانواده صورت می‌گیرد. میزان موفقیت این برنامه را می‌توان در داستان‌هایی مشاهده کرد که سال‌های گذشته در شهرهای مختلف آمریکا اتفاق افتاده است. یکی از آنها در روز 13 فوریه سال گذشته رخ داد که هابرت مندوزا، دو کودک سه و پنج‌ساله را به همراه مادرشان در یک ماشین ربود. به دنبال این اتفاق، هشدار اَمبر به‌سرعت فعال شد و چند نفر از مردم منطقه ماشین ربوده‌شده را شناسایی کردند. بالگردهای پلیس به‌سرعت وارد عمل شده و در یک تعقیب و گریز، فرد سارق دستگیر شد. آن دو کودک و مادر 25‌ساله‌شان در صحت و سلامت کامل قرار داشتند.

افزایش استفاده از گوشی‌های هوشمند موجب شده میزان موفقیت این برنامه نیز بیشتر شود. نمونه مشخص آن اتفاقی است که برای رز داناهو رخ داد. روز 22 فوریه سال 2015 یکی از بستگان خانوادگی آنها، رز را از تخت خوابش دزدید. هشدار اَمبر فعال شد و شماره ماشین فرد سارق از طریق پیامک به روی گوشی‌های مردم منطقه فرستاده شد. کارگر یک پمپ گاز با دریافت این پیامک متوجه شد که پلاک اعلام‌شده متعلق به یکی از خودروهای پارک شده در محل کارش است. او به‌سرعت این موضوع را به اطلاع نیروهای پلیس رساند و این دختر شش‌ساله نجات پیدا کرد.