کشتن همبندی به خاطر پوشیدن لباس

دوات آنلاین -سارق سابقه‌دار که متهم است همبندی‌اش را به خاطر پوشیدن لباسش به قتل رسانده‌است با جلب رضایت اولیای‌دم از جنبه عمومی جرم محاکمه شد.

روزنامه جوان نوشت، سال گذشته مأموران پلیس تهران از مرگ مشکوک پسر جوانی در بهداری زندان تهران بزرگ باخبر و راهی محل شدند. شواهد اولیه نشان داد، فریدون در درگیری با یکی از همبندی‌هایش با ضربه چاقو زخمی شده و بعد از انتقال به بهداری زندان بر اثر شدت خونریزی فوت کرده است. با انتقال جسد به پزشکی قانونی، مأموران بعد از بازبینی فیلم دوربین‌های مداربسته زندان عامل قتل به نام ایرج را شناسایی و بازداشت کردند.

اعتراف به قتل

ایرج که به اتهام سرقت در زندان بود این بار به اتهام قتل عمد بازجویی شد. او در روند بازجویی‌ها به قتل دوستش اعتراف کرد. او گفت: «فریدون را سال‌ها می‌شناختم و با هم دوست بودیم. من و فریدون مدتی قبل از حادثه به خاطر سرقت بازداشت شدیم و هر دو به زندان تهران بزرگ افتادیم. در زندان نیز همبند بودیم. در این مدت اختلافی نداشتیم تا روز حادثه. آن روز همه اتفاق‌ها به خاطر یک لباس افتاد. آن لباس برای من بود، اما فریدون آنرا برداشته و پوشیده بود. اعتراض کردم، اما او گفت من اشتباه می‌کنم. هر چقدر توضیح دادم فایده نداشت و او می‌گفت اشتباه می‌کنم. سر همین موضوع با هم درگیر شدیم. فریدون همیشه یک تیزی دست‌ساز همراهش بود. وقتی درگیری بالا گرفت او آن را به دست گرفت و به طرفم حمله ور شد. مجبور شدم برای نجات جان خودم تیزی را از دستش بگیرم و دو ضربه به او بزنم.»

با اقرار‌های متهم، وی بعد از بازسازی صحنه جرم به زندان منتقل شد و پرونده در حال کامل شدن بود که اولیای‌دم به دادسرا رفتند و گذشت کردند.

جنبه عمومی جرم

به این ترتیب پرونده برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده‌ شد. متهم در اولین جلسه محاکمه در وقت معین مقابل هیئت قضایی شعبه هشتم دادگاه قرار گرفت.

ابتدای جلسه، متهم در جایگاه ایستاد و در آخرین دفاعش گفت: «من و فریدون دوستان قدیمی بودیم. آخرین بار با هم به سرقت رفته بودیم که بازداشت شدیم. وقتی به زندان رفتیم با هم همبند شدیم. در این مدت هیچ اختلافی نداشتیم تا اینکه روز حادثه به خاطر یک لباس با هم درگیر شدیم و این اتفاق رقم خورد.»

متهم ادامه داد: «باور کنید قصد کشتن او را نداشتم. وقتی او به رویم چاقو کشید می‌خواستم از خودم دفاع کنم که ناخواسته مرتکب قتل شدم. از مرگ دوستم ناراحت و پشیمانم. پدر و مادر او مرا می‌شناسند و می‌دانند من و پسرشان با هم صمیمی بودیم به همین خاطر انگیزه‌ای برای قتل نداشتم. حالا با کمک خانواده‌ام توانستم با پرداخت دیه از طناب دار فاصله بگیرم. از هیئت قضایی تقاضا دارم در مجازاتم تخفیف قائل شوند تا هر چه زودتر آزاد شود و این روز‌ها را برای خانواده‌ام جبران کنم.»

در پایان هیئت قضایی جهت صدور رأی وارد شور شد. به این ترتیب متهم طبق ماده‌۶۱۲ قانون مجازات اسلامی به سه تا ۱۰ سال حبس با احتساب روز‌های بازداشت محکوم خواهد شد.