دختر 16 ساله؛ قربانی لایو اینستاگرام

دوات آنلاین -به نام خدا، موضوع انشاء دید من نسبت به زندگی، زندگی همه ما این روزها شده است ماسک و دستکش و قیمت دلار و سکه، زندگی شده دلتنگی برای یک بغل ساده، زندگی شده کابوس این که فردا که چشمانمان را باز می کنیم. آیا هنوز عزیزانمان کنارمان هستند یا فردا چه چیزی در انتظار خودمان است. این جملات بخشی از  یکی از آخرین انشاءهای الهه انصاری فرد است که ساعاتی پس از مرگش در فضای مجازی دست به دست شد. دختر نوجوان 16 ساله طبسی که ۲۱ اردیبهشت ماه امسال و به گفته شاهدان حادثه و خانواده الهه ، زندگی و جان شیرین اش، فدای لایو اینستاگرامی زن جوانی شد که هنگام رانندگی در خودروی پراید خود برگزار کرده بود.

جام جم با مقدمه بالا نوشت: خبر مرگ الهه فقط در حد یک خبر کوتاه شاید و  50 کلمه ای از سوی رئیس پلیس راهنمایی رانندگی شهرستان طبس اعلام شد و در حد و اندازه همان خبر هم باقی ماند اما صدای گرفته و پر از خش و گریه مادر الهه، نشان از فاجعه ای بزرگ دارد.

پس از حادثه، هیچ کدام از اعضای خانواده الهه یا هیچ خبرنگاری در مورد شب حادثه صحبت نکردند و هیچ کس نفهمید الهه چرا فوت شد. احوال مادر را که می پرسیم با صدای شکسته و پر از غمی به ما می گوید معلوم است که خوبم ....... معلوم است حالم خیلی خوب است .... بچه ام از دستم رفت... ما چهار نفر بودیم، حالا شده ایم سه نفر از چه بگویم...... مادر دوباره گریه می کند. گلویش دیگر توان یاری او را ندارد و صدایش به سختی از ته گلویش بیرون می آید.

لحظه مرگبار

کمی که آرام می شود، از شب حادثه برای جام جم تعریف می کند: ساعت ۱۰ و ۳۰ دقیقه شب بود که با دخترم برای پیاده روی بیرون رفتیم. همیشه مراقب دخترم بودم و هنگام عبور از خیابان از هر طرف، خودم را در معرض خطر قرار می دادم تا از او محافظت کنم. حوالی بلوار شهدای گمنام طبس بودیم که ناگهان چیزی مانند شبح به سرعت از جلوی چشمانم رد شد. فکر می کردم الهه کنارم یا پشتم باشد. اما هر طرفم را نگاه کردم. او را ندیدم. همه گفتند ماشین به الهه ام زده است اما من متوجه نشدم آن ماشینی که از جلویم رد شده به الهام زد. در آن لحظه، هیچ ماشینی جز ماشین پلیس به صحنه نرسید و خودم جلویش را گرفتم و کمک خواستم. آن لحظه سعی کردم شماره همسرم را بگیرم. حالم آن قدر بد بود که به مردمی که به صحنه حادثه آمده بودند گفتم به پدرش بگویید بیاید.

سرعت زیاد

مادر ادامه می دهد: شدت حادثه آن شب آن قدر شدید بود که چیز زیادی یادم نمی آید. یکی از شاهدان می گفت خانم، زن راننده بین 140 تا 160 کیلومتر سرعت داشت و آن زن با طی فاصله زیادی شاید در حد ۲۰۰ متر تازه توانسته بود ترمز کند. من از جایی که بودم و حادثه رخ داده بود حتی نمی توانستم مدل ماشین را تشخیص دهم، خودتان تصور کنید راننده چه سرعتی داشت که با آن فاصله از ما ترمز کرده بود. سرعت آن زن آنقدر زیاد بود که گفتند حتی دستش هم شکسته است. ببینید چقدر سرعت داشت که دستش شکسته است. یکی به ما گفت آن زن همان طور که داشت لایو می گرفت، به مخاطبانش گفت با یکی تصادف کرده است. دخترکم را مردم به زور و با نور چراغ قوه پیدا کردند که به شدت و بعد از برخورد با آن راننده به هوا پرتاب شده بود. رفتم بالای سرش، اما جان نداشت بچه ام. فقط داد زدم و گفتم بگویید اورژانس بیاید. خدا خیرشان بدهد، اورژانس دیر نیامد. آمدند و سعی کردند چند بار دخترک بی جان مرا احیا کنند اما الهه ام جان نداشت.

مادر عکس خندان الهه را در آغوش گرفته و با ما صحبت می کند: بعد از حادثه، هیچ کس با ما تماس نگرفت؛ نه از پلیس و نه از طرف خانواده ضارب.شما که خبرنگار هستید بگویید مگر نباید از چنین فردی، تست الکل و اعتیاد بگیرند؟ ما حتی نمی دانیم پلیس از او تست گرفته است یا نه. حتی الان نمی دانیم بازداشت است یا نه. به پلیس بگویید الهه من فقط فرزند یک خانواده نبود فرزند ایران هم بود. چه اقدامی برای احقاق حقوق من مادر عزادار انجام داده اند؟ دسته گل 16 ساله من پرپر شد چرا هیچ کس در مورد آن حرف نزد و ننوشت و کاری نکرد؟ همه می دانند آن بلوار روشنایی کافی ندارد، آیا فقط یک خط عابر حق القانونی ما برای حفاظت از جانمان است.

استوری از تصادف

امیر انصاری فرد برادر الهه هم با لحنی پر از خشم و ناراحتی از مرگ خواهرش به جام جم می گوید: شاهدان به ما گفته اند آن زن همان لحظه از تصادف استوری گذاشته بود. مگر می شود آدم با یک انسان یا امید یک خانواده تصادف کند و بعد خبرش را با استوری به مخاطبانش بدهد؟

تنها درخواست خانواده الهه از مراجع قضایی و پلیس این است که به پرونده آنها عادلانه رسیدگی شود تا جان و زندگی جوانان دیگر بازیچه عده ای که بیشتر زندگی شان در فضای مجازی می گذرد و به زندگی انسان های دیگر بی توجه هستند نشود.