روزهای خوب امیر عابدزاده در پرتغال

دوات آنلاین -امیر عابدزاده روزهای خوبی را در پرتغال می‌گذراند. بهترین نمره‌ها را از سایت‌های پرتغالی می‌گیرد و لقب بهترین بازیکن زمین را مال خود می‌کند. او اخیراً در بازی مقابل بنفیکا و فارنسی درخشید و نامش امروز در میان موفق‌ترین لژیونرهای ایران می‌آید. کم‌کم نام امیر، تداعی‌گر سرسختی و روحیه بالای پدرش شده و او می‌رود تا خاطرات فراموش نشدنی احمدرضا عابدزاده را برای اهالی فوتبال تداعی کند. گفت‌وگوی اخیر او مؤید تمام این حرف‌هاست.

اصل ماجرای غیبتم همان بود که در رسانه‌ها گفتند

ایران ورزشی نوشت: امیرعابدزاده به دلیل قوانین کرونایی و شرایط خاص محل سکونتش، نتوانست برای بازی تیم ملی به ایران سفر کند. او ماجرای غیبتش را این‌طور بیان می‌کند: اصل ماجرای غیبت من همان بود که در رسانه‌ها بیان شد. نه ‌تنها من، بلکه به خیلی از بازیکنان کشورهای دیگر ازجمله قبرس، کامرون، موزامبیک و لوکزامبورگ که باید در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی حضور می‌یافتند اجازه خروج ندادند. بازیکن اهل لوکزامبورگ حتی بازی حساس مقابل ایتالیا را از دست داد و این طبق قوانینی است که وجود دارد. یعنی اگر بازیکن باید قرنطینه شود باشگاه این حق را دارد که اجازه خروج به بازیکنش را ندهد به‌ این‌ ترتیب باشگاه به فدراسیون ایران ایمیلی زد و در آن یادآور شد که با توجه به چنین قانونی که در فیفا وجود دارد نمی‌توانیم به عابدزاده اجازه خروج بدهیم. البته خدا را شکر می‌کنم که تیم نمایش خوبی داشت و امیدوارم از بازی‌های بعدی بتوانم تیم ملی را همراهی کنم.

افتخار می‌کنم در تیم ملی ایران هستم

او در بحرین یکی از گلرهای تیم ملی است و همه به او به عنوان یک گلر فیکس ایرانی در یک کشور خارجی امیدوارند. او درباره حسش نسبت به تیم ملی و شرایطی که پیش رو دارد، این‌طور می‌گوید: من فکر می‌کنم هیچ‌وقت یک ایرانی نیست که تیم ملی و یا همان خانواده‌اش را حمایت نکند، چرا که می‌دانیم با هم بودن و همدلی باعث خواهد شد که نتایج خوبی بگیریم که همان صعود به جام جهانی است و باعث خوشحالی مردم می‌شود و من خودم هم به عنوان یک ایرانی، کشورم عشقم است و هر اتفاقی هم که قبلاً افتاده باشد مهم نیست و باز هم حمایت می‌کنم. درباره حسم باید بگویم افتخار می‌کنم که در تیم ملی ایران هستم و با تمام وجود سعی دارم که خودم را هر چه بیشتر آماده کنم تا برای تیم ملی کشورم مثمرثمر باشم.

در خصوص بحث حمایت از تیم ملی باید به این شکل بگویم که اگر فرض بر آن بگیریم تیم ملی پدر و مادر و خانواده است و باشگاه‌ها نقش دوست را داشته باشند، مردم ما نسبت به خانواده هرچند ممکن است در پاره‌ای از اوقات سرد شوند اما همیشه عشقی است که هرگز از بین نمی‌رود.

وجود رقیب باعث پیشرفت می‌شود

با توجه به 5 گلری که برای ایستادن در دروازه تیم ملی تلاش می‌کنند می‌توان گفت: وجود رقیب همواره باعث خواهد شد که تو پیشرفت کنی و بزرگ شوی. آدم باید مثل آب روان باشد و من دائم در تمام ابعاد تمرینی از نظر فکری، بدنی، تمرینات فوتبالی و ...  دلم می‌خواهد پیشرفت کنم. من معتقدم نه تنها 5 گلر بلکه تعداد گلرهای خوب در ایران خیلی بیشتر از اینهاست. من وقتی گلرهای برزیلی را در لیگ پرتغال می‌بینم که از گذشته همدیگر را می‌شناسند در دلم آرزو می‌کنم که ای‌کاش روزی برسد ما گلرهای ایرانی هم به چنین سطحی در فوتبال برسیم، چون ما توانایی این را داریم اما ما ایرانی‌ها همینطور در حال پیشرفت هستیم و فکر می‌کنم درآینده لژیونرهای بیشتری را ببینیم اما در کل بسیار خوشحالم که در زمانه‌ای‌ که این همه استعداد وجود دارد در بین 5 دروازه‌بان برتر ایران هستم.

باید دائم در حال پیشرفت باشید

امیر عابدزاده درباره علی‌ علیپور و گلی که به ثمر رساند و تلاش برای خو گرفتن به زندگی کردن در یک کشور خارجی این‌طور می‌گوید: شما باید دائم در حال پیشرفت باشید و کلمه‌ای که آن را دوست دارم استمرار است و باورهای جدیدی است که باید شکل دهید. خوشبختانه علی هم از چنین خصوصیتی برخوردار است.

او دیر به تیم اضافه شد و مهاجمان دیگر پیش از او گلزنی کرده بودند و علی نیاز داشت افکارش را جدید کند و منتظر فرصت باشد و حالا این اتفاق خوب برای او رخ داده و گلزنی کرده و من شک ندارم اگر بتواند به همین شکل دائم افکارش را مثبت‌تر کند و سبک جدید زندگی خود را ادامه دهد می‌تواند خیلی مثمرثمر باشد، چون یک بازیکن بسیار جنگنده است. من خودم تمام ضربه‌های دروازه را روی سر او می‌انداختم، چون می‌دانستم هیچ‌کس نمی‌تواند روی سر او ضربه بزند. برای همین خوشحالم برای او، چون از کیفیت و استعدادش آگاهم و شک ندارم این گلزنی ادامه خواهد یافت.