فیلم روی میز تدوین آغاز می‌شود

دوات آنلاین-«تیک‌آف» فیلمی خاص است که داستان خود را با تکیه ‌بر چندین شخصیت پیش می‌برد. راوی و شخصیت اصلی این فیلم فایز است. داستان از جایی شروع می‌شود که پدر فایز در جریان شرط‌بندی تمام زندگی خود را در یک روز از دست می‌دهد. به‌هم‌ریختن زندگی آنها موجب مرگ مادر می‌شود و پس از ازدواج مجدد پدر، زندگی فایز و خواهرش نابسامان می‌شود. بازگشت یک دوست قدیمی به نام شیرزاد که او هم مانند فایز و خواهرش در زندگی زخم‌های زیادی ‌خورده و چیزی برای ازدست‌دادن ندارد، باعث گردهم‌آمدن دوستانی می‌شود که همگی دردهای مشترک دارند و به شیوه عجیب خود یکدیگر را درک می‌کنند.

احسان عبدی‌پور، کارگردان فیلم «تیک‌آف» با فیلم «تنهای تنهای تنها» به مخاطبان سینما معرفی شد. بارزترین ویژگی فیلمسازی او که اغلب تماشاگران فیلم‌هایش و منتقدان به آن اشاره می‌کنند، فضای متفاوت فیلم نسبت به فیلم‌های دیگر است که در لوکیشن‌های بسته ساخته می‌شود. همین ویژگی سبب شد تا اغلب کسانی که فیلم را دیدند، او را کارگردان جسوری بدانند. فیلم اول احسان عبدی‌پور دور از حاشیه نبود. فیلم دومش پاپ هم هنوز موفق به اکران عمومی نشده است، اما تیک‌آف (که پیش از این «آهای عبدالحلیم» نام داشت و با نظر تهیه‌کننده فیلم نامش به تیک‌آف تغییر کرد) اکران شده و فروش نسبتا خوبی هم داشته است. احسان عبدی‌پور که سابقه داستان‌نویسی دارد، این روزها مشغول ساخت یک سریال برای شبکه سه سیما است و روزهای پرکاری را پس از یک دوره کم‌کاری از سر می‌گذراند. گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم با این کارگردان جوان و خوش‌ذوق سینما  با محوریت فیلم تیک‌آف:

‌شما گویا داستان هم می‌نویسید، سابقه‌ داستان‌نویسی‌تان بیشتر است یا فیلم‌سازی‌؟

داستان‌نویسی را از خیلی سال پیش آغاز کردم، از دوره دانش‌آموزی می‌نوشتم. همیشه به نوشتن علاقه داشتم. جسته و گریخته نوشته‌هایم را چاپ می‌کردم اما این اواخر جدی‌تر پیگیر چاپ داستان‌هایم  هستم.

‌داستان‌هایتان به چه شکل چاپ شده، در قالب مجموعه داستان؟

برخی از داستان‌هایم در مجله همشهری داستان چاپ شده‌اند و بعضی‌ها به شکل صوتی منتشر شده است.

‌فیلمنامه تیک‌آف را از چه نقطه‌ای آغاز کردید؟

همیشه در ذهنم تصویری داشتم از خانواده‌ای که چند بچه نوجوان دارند. در تخیلم این چند نوجوان یک هواپیمای ملخی داشتند و هواپیما را به پرواز در ‌می‌آوردند. فیلمنامه تیک‌آف دقیقا از این نقطه شروع شد.

‌در فیلم‌های ایرانی به خاطر وجود محدودیت‌های سینمایی و نبود ابزار لازم، صحنه‌های اکشن خیلی واقعی از کار در نمی‌آید، شما برای اینکه این صحنه‌های فیلم باورپذیرتر باشد، چه کردید؟

برای باورپذیرتر کردن صحنه‌ها از جلوه‌های ویژه کمک گرفتیم. تنها صحنه اکشن فیلم سه روز وقت گرفت و می‌توانم بگویم سخت‌ترین صحنه فیلم بود.

‌سرانجام فیلم پاپ، فیلم قبلی‌تان به کجا رسید؟

تقریبا تمام کارهای اداری‌اش انجام شده و درصدد اکرانش هستیم. دفتر پخش هم دارد و قرار است بدون سرگروه و در گروه سینمایی آزاد اکران شود.

‌اکران عمومی یا در گروه هنر و تجربه اکران می‌شود؟

اکران عمومی.

‌در حال حاضر سر چه کاری هستید؟

الان مشغول ساختن یک سریال برای شبکه سوم هستم. فیلمنامه کار را من ننوشته‌ام. سریال یک فضای طنز دارد با تم اجتماعی. امیدوارم در تدوین خوب از آب در بیاید و در زمان مناسبی پخش شود تا کار دیده شود.

‌این اولین تجربه سریال‌سازی شماست. چقدر کار تفاوت دارد با کارهای سینمایی؟

به‌شدت بین این دو فضا تفاوت وجود دارد، آن هم به خاطر شرایط تولید. به خاطر بودجه‌ای که پشتش است و سرعت کار. به‌خصوص در سریالی که من مشغول ساختش هستم، متن هم همراه فیلمبرداری نوشته می‌شود و این شرایط را خاص‌تر کرده است. پیش از این من چنین شرایطی را تجربه نکرده بودم. وقتی شما با یک نفر فیلم سینمایی کار می‌کنی، عوامل دستمزد کمتری می‌گیرند و انرژی بیشتری می‌گذارند و حاضرند از خیلی چیزها بگذرند. این اتفاق در سریال نمی‌افتد چرا که قرار است هزینه‌ها را صداوسیما بدهد. به قول معروف در این فضا کسی دلی و عاشقانه کار نمی‌کند و مسئولیت اضافه به دوش نمی‌گیرد، اما در کار سینمایی این‌طور نیست؛ همه با جان و دل کار می‌کنند تا نتیجه بهتر شود. کار سریال آن شیرینی و دلچسبی کار سینمایی را ندارد.

‌خیلی‌ها از اینکه شما فیلم را در بوشهر ساخته‌اید و تهران نبودید، استقبال کردند، یا خیلی‌ها در شبکه‌های اجتماعی به نوع لهجه‌های فیلم واکنش نشان دادند. در کل بازخوردها نسبت به فیلم چطور بود؟

من به عنوان یک بومی روی لهجه‌ها شخصا کنترل داشتم و به نظرم لهجه‌ها خیلی خوب از کار درآمد. اما درباره بازخوردها آنقدر درگیر کارهای سریال هستم که به هیچ وجه طعم اکران این فیلم را نچشیدم. متأسفانه اغلب مراسمی که مربوط به اکران فیلم بود، از دست دادم. کار شبانه‌روزی سریال به من اجازه نداد به یک جمع‌بندی درباره فیلم برسم. دوست داشتم نقد‌ها و نظرات را مرور کنم. قصد دارم یک ماه دیگر که کار سریال به پایان رسید، مروری داشته باشم درباره فیلم.

‌کدام مرحله از فیلم برایتان دلچسب‌تر است؟