عکاس فیلم نباید زیر پرچم مدیر تبلیغات باشد

دوات آنلاین- در حال حاضر عکاسی فیلم شرایط خوبی ندارد؛ چراکه دوربین‌های فیلم‌برداری به شدت حرفه‌ای وجود دارند که می‌توانند به راحتی از صحنه عکس بگیرند و برخی کارگردانان هم از همین عکس‌ها استفاده می‌کنند. «مهدی دلخواسته» عکاس تحسین‌شده سینمای ایران، در گفت‌وگو با دوات، با بیان این مطلب می‌گوید: مساله‌ای که از کارایی عکاس فیلم نمی‌کاهد، عکس گرفتن از پشت صحنه و تولید عکس‌های تبلیغاتی است.

او با بیان اینکه عکاس‌ها باید نبوغ بیشتری به خرج بدهند؛ زیرا ذره‌ای کوتاهی باعث می‌شود تفاوت حضور عکاس و تهیه عکس با دوربین‌های فیلمبرداری احساس نشود، می‌گوید: در این صورت امنیت شغلی عکاسان فیلم از بین‌می‌رود؛ امنیت شغلی هم چیزی نیست که در فضای کنونی سینما قابل پیگیری باشد و فقط با کار خوب و حرفه‌ای تضمین می‌شود.

عکس؛ عنصر اصلی تبلیغات برای فیلم

مهدی دلخواسته، می‌افزاید: درباره عکاسی پشت‌صحنه و تولید عکس تبلیغاتی میان عکاسان سینما اختلاف نظر وجود دارد. چون برخی به این کارها اعتقاد ندارند و روش کارشان صرفا عکاسی از صحنه‌های فیلم است.

 او با اشاره به اینکه اگر عکاس کار خود را به درستی انجام ندهد، شغلی به عنوان مدیریت تبلیغات بوجود می‌آید، تاکید می‌کند: مدیر تبلیغات می‌تواند عکاس را به استخدام خود درآورد؛ پس چه بهتر است که عکاس خود ایده داشته باشد و مدیر تبلیغات شود؛ چراکه در تبلیغات باید رویکرد به سمت ارائه محصولات نو باشد که یکی از اصلی‌ترین عناصر تشکیل دهنده آن عکس خوب است.

به گفته دلخواسته، عکاسی فیلم از شیوه ای به نام still life photography گرفته شده که به معنای عکاسی از طبیعت بی‌جان است. عکاسی فیلم هم در دنیا به نام still photography خوانده می‌شود؛ یعنی وقتی صحنه‌ای از فیلم تمام شد، بازیگر و صحنه در اختیار عکاس است تا با نور و میزانسنی که خود تشخیص می‌دهد عکاسی کند؛ البته روال کار در دنیا این طور است و عکاس های داخلی اغلب با این کار مخالفند.

جایگاه عکاسی فیلم را «زمان و هزینه» تنزل داده است

او در پاسخ به این سوال که مقایسه روند عکاسی فیلم از سال‌های گذشته تا کنون، کدام دوره را برجسته‌تر و حرفه‌ای تر نشان می‌دهد، می‌گوید: در سال های گذشته کارگردان‌های قدیمی‌تر به مساله عکاسی اهمیت بیشتری داده‌اند؛ نه اینکه کارگردانان جوان‌ نخواهند این کار را بکنند؛ اما امروزه مسائل دیگری مثل بازه زمانی محدود و هزینه‌های ساخت، در بیشتر مواقع اجازه نمی‌دهد برای عکاسی از پلان‌ها زمان جداگانه‌ای اختصاص دهند. این موارد باعث شده که یک عکاس فیلم در ایران نتواند از موقعیتی که در دنیا برای این شغل تعریف شده استفاده کند.

عکاس هم نوعی کارگردان است

مهدی دلخواسته در ادامه با بیان اینکه عکاس فیلم در واقع کارگردان بخش عکس است، می‌گوید: عکاس باید فیلمنامه را بخواند و از خط داستان و سوژه‌های فیلم مطلع باشد؛ چراکه در بعضی پلان‌ها «آنی» وجود دارد که فقط با خواندن فیلمنامه مشخص می شود.

او می‌افزاید: عکاس فراتر از خواندن فیلمنامه باید نور، گریم، صحنه، دکور، دکوپاژ و ... را تا حدی بداند که بتواند نسبت‌ها را رعایت کرده و ترکیب بندی و رنگ‌های متناسبی را در قاب خود جای دهد. در واقع عکاس فیلم همیشه باید مطالعات جانبی داشته باشد، شبیه نویسنده‌ای که مدام تحقیق می‌کند.

عکاسی فیلم‌های کمدی سخت‌تر از اجتماعی است

او در پاسخ به این که عکاسی از فیم‌های اجتماعی را دشوار‌تر است یا کمدی، می‌گوید: در بحث کمدی، عکس‌ها باید بتوانند مخاطب را جذب کنند. چون در فیلم کمدی بخش تجاری اثر هم بیشتر مورد توجه است؛ عکاسی فیلم‌های کمدی و طنزآمیز سخت‌تر از فیلم‌های اجتماعی است. در فیلم اجتماعی می‌توان بر اساس فیلمنامه و با استفاده از خلاقیت عکاس به خروجی خوبی رسید در صورتی که برای فیلم طنز لحظه‌های خنده‌دار بیشتر اهمیت پیدا می‌کند که ثبت آن‌ها در لحظه کار سخت‌تری است.