دوات آنلاینرابطه جنسی یکی از مهمترین عواملی است که یک زوج را کنار همدیگر نگه می‌دارد. اگر زوجی رابطه جنسی خوبی نداشته باشند سایر ابعاد زندگی آنها نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. عواملی وجود دارد که می تواند به صورت مقطعی روابط جنسی شما را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از این عوامل داروهایی است که در دوران درمان استفاده می‌کنید.
تمایلات جنسی افراد در زمان ها و شرایط مختلف نوسانات زیادی دارد و عوامل مختلفی از جمله بیماری ها روی آن تاثیرگذار است. یکی از عوامل تاثیرگذار بر میزان تمایلات و سلامت جنسی، داروها هستند.برخی داروها یا مخدرها می توانند بر میل جنسی و بر توانایی تحریک یا رسیدن به ارگاسم تاثیر بگذارند .
عوارض داروها بر میل جنسی
داروهای تجویز نشده برخی از آنتی هیستامین ها و داروهای گرفتگی سینه می توانند منجر به اختلال عملکرد نعوظ یا مشکلات انزال شود.
داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین ، دوکسپین ،ایمیپرامین ، نورتریپتیلین
بازدارنده های مونو آمین اکسیدی ، از جمله و فنلزین ،ترانیل سیپرومین
داروهای از جمله ضد روان پریشی تیوریدازین ،تیوتیکسن ،هالوپریدول
داروهای ضد تب مانند لیتیوم کربنات (Eskalith، Lithobid)
بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)مانند فولکستین(Prozac)، سرترالین(Zoloft)، و پاروکستین(Paxil).
داروهایی که باعث کاهش میل جنسی در مردان می شوند
نمناک نوشت:داروهایی که باعث اختلالات جنسی در مردان شده و عملکرد جنسی آنها را مختل می کنند و سبب ایجاد اختلال در نعوظ (Erection) و اختلال در انزال و کاهش تولید اسپرم در مردان میشود عبارتند از:
برخی از آنتی هیستامین ها و داروهای گرفتگی سینه می توانند منجر به اختلال عملکرد نعوظ یا مشکلات انزال شود.
داروهای ضد فشار خون فشار (که برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرند)
ادرار آور، از جمله اسپیرولاکتون(الداکتون)و (Diuril، Naturetin و غیره)
عوامل اجرایی ،متیل دوپا و رسرپین
مسدود کننده های آدرنالینa-، از جمله پارازوسین و ترازوسین (هیترین)
مسدود کننده های ب - آدرنرژیک بتا (بتا)، از جمله پروپرانول (Inderal)و metoprolol (Lopressor)
فنوتیازین ها:کلوپرومازین، فلوفنازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین و پرومتازین
ضدافسردگی ها:فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ترازودون، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، ایمی پرامین، دوکسپین
خواب آورها و ضداضطراب ها و آرامبخش ها:کلونازپام، دیازپام، اگزازپام، لورازپام، فلورازپام، نیترازپام، کلردیازپوکساید
داروهای ضد روان پریشی :تیوریدازین ،تیوتیکسن ،هالوپریدول
ضدصرع ها:فنی توئین، کاربامازپین، والپروات سدیم، لوتیرستام، فنوباربیتال، کلوبازام، گاباپنتن، لاموتریژین، زونیسامید
داروهایی که با هورمون های مردانه تقابل ایجاد می کنند (آنتی آندروژن ها):فیناستراید، کتوکونازول، اسپیرونولاکتون
داروهای درمان مشکلات دستگاه گوارش مانند:رانیتیدین، سایمتیدین، متوکلوپرامید
داروهای درمان اختلالات پروستات و مهارکننده های گیرنده الفا آدرنرژیک مانند:پرازوسین، ترازوسین، دوکسازوسین، تامسولوسین
داروهای شیمی درمانی مانند:سیس پلاتین، کپسیتابین، بلئومایسین، سیکلوفسفامید، دانوروبیسین، فلوروراسیل، جمسیتابین، مرکاپتوپورین، متوتروکسات، پاکلیتاکسل، وینبلاستین، وینکریستین، اکزالی پلاتین، مکلورتامین، آیداروبیسین، کربوپلاتین
داروهای کاهش دهنده کلسترول و چربی خون مانند :آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوواستاتین، لوواستاتین، کلوفیبرات
داروهای ضد ایدز مانند :ایندیناویر، ساکیناویر، آمپرناویر، نویراپین، رلپیویرین، استاودین، دیدانوزین، لامیوودین
مواد اعتیادآورمانند:سیگار، الکل، مورفین، کدئین، هیدورکدون، اکسی کدون، ماری جوانا، هرویین، کوکایین
داروهای زیر ممکن است تمایلات جنسی را کاهش دهند:
هورمون ها
لِوپرورِلین
گوسرلین
میل جنسی کم، یا کاهش تمایل جنسی، می تواند روی زنان و مردان تاثیر بگذارد غیرمعمول نیست که فرد نسبت به تغییر جنسیت در دوره های مختلف زندگی خود به دلیل تغییرات هورمونی، سن، و استرس در نوسان باشد.
با این حال میل جنسی پایین می تواند مشکل باشد، یا بر سلامت کلی فرد تاثیر بگذارد و یا منجر به اضطراب در مورد رابطه آن ها شود.
میل جنسی کم می تواند ناشی از بیماری یا عوامل سبک زندگی باشد بنابراین عوامل جنسی در مردان و زنان، درمان های بالقوه، و زمانی که با پزشک صحبت می کنیم را بررسی می کنیم.
بیماری‌هایی که میل جنسی را کم می‌کند
چندین بیماری و بیماری مزمن می تواند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارند. این موارد عبارتند از:
دیابت:قند خون بالا می تواند باعث آسیب عروقی و عصب شود این اثرات می تواند منجر به اختلال نعوظ در مردان شود و جریان خون را به اندام های جنسی زنان کاهش دهد. زنانی که مبتلا به دیابت هستند ممکن است میزان بیشتری از عفونت های قارچی و مثانه را تجربه کنند که می تواند باعث ناراحتی جنسی شود.
آرتروز:افرادی که درد و سفتی مفاصل را تجربه می کنند ممکن است برای شرکت در فعالیت های جنسی مشکل پیدا کنند.
بیماری های قلبی:بیماری های قلبی می تواند به رگ های خونی آسیب دیده و گردش خون منجر شود. این آسیب می تواند باعث کاهش جریان خون به اندام های جنسی، کاهش برانگیختگی شود.
فشار خون بالا:فشار خون بالا می تواند بر گردش خون نیز تاثیر بگذارد.
سرطان:درمان سرطان، از جمله جراحی، شیمی درمانی، وپرتو درمانی می تواند بر میل جنسی تاثیر بگذارد.
تنگی نفس (گرفتگی تنفس):تحقیقات نشان می دهد گرفتگی نفس درمان نشده می تواند باعث ایجاد میل جنسی کم شود.
عوامل عاطفی و روان شناختی
بسیاری از عوامل عاطفی و روانی می توانند بر تمایل فرد به رابطه جنسی تاثیر بگذارند.مسائل سلامت روانی ناشی از اضطراب، افسردگی، خستگی، عزت نفس ضعیف، و یا سواستفاده جنسی پیش از این می تواند علاقه فرد به فعالیت جنسی را کاهش دهد.
مشکلات ارتباط، از جمله عدم اعتماد، درگیری، و ارتباط ضعیف، می تواند میل جنسی فرد را کاهش دهد.
میل جنسی پایین در زنان
علل افزایش میل جنسی در زنان می تواند شامل موارد زیر باشد:
یائسگی
مشکلات جنسی مربوط به یائسگی غالبا ناشی از کاهش سطح استروژن هستند.یائسگی باعث کاهش تستوسترون می شود که زنان در مقادیر کمی تولید می کنند میزان پایین تستوسترون می تواند به عدم تمایل جنسی کمک کند.
بعد از یائسگی، سطح پایین استروژن می تواند باعث نازک شدن و خشکی واژینال شود، که ممکن است منجر به ناراحتی و روابط دردناک شود.
اگر فردی در طول سکس درد یا ناراحتی را تجربه کند، ممکن است هیچ علاقه ای به انجام آن نداشته باشد.
بارداری
تغییرات در دوران بارداری و پس از بارداری می تواند بر حرکت جنسی زنان تاثیر بگذارد این تغییرات به طور متفاوت بر همه تاثیر می گذارند برخی از زنان ممکن است علاقه فزاینده ای به سکس داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است میل جنسی پایین داشته باشند.هورمون زنان در دوره پس از زایمان، نوسان دارد که ممکن است در طول این زمان بر میل جنسی تاثیر بگذارد.
دارو و عوامل تاثیرگذار بر میل جنسی
داروهایی که باعث اختلالات جنسی در زنان و کاهش تمایلات آنها می شود :
برخی از داروهای مورد استفاده در زنان سبب کاهش لذت جنسی و سردمزاجی زنان شده و از طریق اختلال لغزنده سازی واژن در خانم ها و ایجاد درد هنگام نزدیکی بر خانم ها اثر می گذارد .این داروها عبارتند از :
ضدافسردگی ها:فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، ترازودون، نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، ایمی پرامین، دوکسپین
داروهای مجاری ادراری و ضداسپاسم ها:اکسی بوتینین، ولترودین
آنتی هیستامین ها مانند :دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، کلماستین، پرومتازین، هیدروکسی زین، استمیزول، میزولاستین، لوراتادین، ستیریزین، فکسوفنادین، کتوتیفن، سایر داروهای آنتی کولینرژیک:هیوسین، دیسیکلومین، آتروپین، گلیکوپیرولات، مت اسکوپولامین، پروپانتیلین
داروهای ضد بارداری و اثرگذاردر اختلالات هورمونی و بیماری های زنان مانند :قرص های HD و LD و DE، تری فازیک، مدروکسی پروژسترول، بروموکریپتین، مواد اسپرم کش حاوی نانوکسینول
داروهای درمان نازایی و سرطان پستان:تاموکسیفن
میل جنسی پایین در مردان
کاهش کم تستوسترون
هورمون تستستورون هورمون جنسی است که مردان در بیضه تولید می کنند تستوسترون مسئول طیف وسیعی از فرآیندهای بدنی و ویژگی هایی از جمله موی صورت و بدن، حجم، محرک جنسی، تولید اسپرم و سلامت استخوان است.
تستوسترون پایین در مردان می تواند علائم دیگری مانند بزرگ شدن سینه و اختلال عملکرد نعوظ را ایجاد کند.ضربه روحی، شیمی درمانی و یا پرتودرمانی، مصرف داروهای خاص و بیماری های مزمن می تواند باعث کاهش تستوسترون شود.
درمان های میل جنسی پایین
درمان میل جنسی پایین اغلب به علت آن بستگی دارد به عنوان مثال، پزشک ممکن است توصیه کند دارو را تغییر دهید که باعث می شود عوارض جانبی مربوط به سکس و یا درمان هر گونه شرایط پزشکی اساسی که محرک جنسی فرد باشد را درمان کند.
گاهی اوقات، تغییر سبک زندگی ساده می تواند به فرد کمک کند تا تمایلات جنسی را به دست آورد داشتن یک رژیم غذایی مغذی، خواب کافی، کاهش وزن ممکن است به افزایش علاقه در رابطه جنسی و بهبود سلامت کلی فرد کمک کند.
برای برخی افراد، صحبت درمانی و یا درمان جنسی می تواند کمک کند درمان می تواند به افراد کمک کند تا با ضربه روحی سر و کار داشته باشند، اعتماد به نفس را بالا ببرند و رابطه را با شریک تقویت کنند.
تحقیقات نشان داده اند که درمان رفتاری شناختی و ذهن آگاهی می تواند برای برخی از زنان دارای اختلال عملکرد جنسی مانند میل جنسی کم مفید باشد.این درمان ها می تواند به فرد کمک کند تا بر لذت و تعامل تمرکز کند و افکار منفی را در مورد رابطه جنسی کاهش دهد.
چه زمانی به پزشک مراجعه می کنید؟
اگر میل جنسی پایین تاثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد، آن ها باید با پزشک صحبت کنند. میل جنسی کم می تواند موجب فشار بیشتر روی برخی افراد شود که می تواند بر سلامت جسمی و ذهنی آن ها تاثیر بگذارد.
صحبت کردن در مورد میل جنسی پایین نباید باعث شرمندگی شود این یک تجربه مشترک است و می تواند نشانه یا عارضه جانبی بسیاری از عوامل مختلف باشد.
برخی داروها عوارضی دارند که می تواند میل جنسی را ازبین ببرد
داروهای ضد اضطراب
والیوم، آتیوان و موگادون به عنوان بنزودیازپین ها شناخته می شوند و برای درمان اضطراب، کمک به مقابله با حملات و بی خوابی استفاده می شوند.این نوع داروها اثرات جانبی مستندی از جمله گیجی، خواب آلودگی، هماهنگی ضعیف و احساسات افسردگی دارند با این حال چنانچه در این بخش از سلامت نمناک اشاره کرده ایم آن ها می توانند منجر به کاهش میل جنسی و یا بی علاقگی در رابطه جنسی شوند.
در موارد نادر، آن ها حتی می توانند منجر به اختلال عملکرد نعوظ شوند. بسیار خطرناک است سریعا از داروهای ضد اضطراب استفاده کنید پس قبل از اینکه این کار را بکنید با پزشک مشورت کنید.
داروهای ضد اسید
داروهای ضد اسید مثل سایمتیدین و رانیتیدین برای کنترل مقدار اسید تولید شده معده برای درمان بیماری هایی مثل زخم مصرف می شود.
جلوگیری از بارداری
پیش گیری از بارداری نه تنها به پیش گیری از هر گونه بارداری ناخواسته و انتقال امراض مقاربتی کمک می کند، برخی از آن ها می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند.
ضد افسردگی
مقدار سروتونین در مغز را افزایش می دهد و برای درمان افسردگی و دیگر بیماری های روانی به کار می رود.این داروها همچنین می توانند باعث بروز مشکلاتی برای رسیدن به ارگاسم در طول روابط جنسی یا استمنا شود و در مردان موجب اختلال عملکرد نعوظ شوند.
مسدود کننده های بتا
برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، از فشار خون پایین استفاده می شود و برای درمان کسانی که مبتلا به گلودرد و ضربان قلب نامنظم هستند، به کار می رود. NHS می گوید که این داروها می توانند در موارد نادر منجر به میل جنسی کم، بیخوابی، افسردگی و اختلال عملکرد نعوظ شوند.
12jav.net