غزلی از دیوان شمس / چشم تو ناز می‌کند ناز جهان تو را رسد

دوات آنلاین-غزلی زیبا از دیوان شمس مولانا را بخوانید:

چشم تو ناز می‌کند ناز جهان تو را رسد/ حسن و نمک تو را بود ناز دگر که را رسد

چشم تو ناز می‌کند لعل تو داد می‌دهد/ کشتن و حشر بندگان لاجرم از خدا رسد

چشم کشید خنجری لعل نمود شکری/ بو که میان کش مکش هدیه به آشنا رسد

سلطنتست و سروری خوبی و بنده پروری/ و آنچ بگفت ناید آن کز تو به جان عطا رسد

نطق عطاردانه‌ام مستی بی‌کرانه‌ام/ گر نبود ز خوان تو راتبه از کجا رسد

چرخ سجود می‌کند خرقه کبود می‌کند/ چرخ زنان چو صوفیان چونک ز تو صلا رسد

جز تو خلیفه خدا کیست بگو به دور ما/ سجده کند ملک تو را چون ملک از سما رسد

دولت خاکیان نگر کز ملکند پاکتر/ پرورش این چنین بود کز بر شاه ما رسد

سر مکش از چنین سری کید تاج از آن سرش/ کبر مکن بر آن کسی کز سوی کبریا رسد

نقد الست می‌رسد دست به دست می‌رسد/ زود بکن بلی بلی ور نکنی بلا رسد

من که خریده ویم پرده دریده ویم/ رگ به رگ مرا از او لطف جدا جدا رسد

گر به تمام مستمی راز غمش بگفتمی/ گفت تمام چون شکر زان مه خوش لقا رسد