دختر فراری بازیچه هوس‌های سیاه

دوات آنلاین-«ثانیه ها به کندی می گذشت و تپش قلب ام تندتر می شد. وقتی زنگ خانه به صدا در آمد و مادرم اسپند به دست با من روبه رو شد، خشک اش زد انگار با موجود دیگری روبه رو شده بود. مادرم با قیافه ای متعجب بعد از گذشت چند لحظه، سکوت را شکست و با لحنی لرزان گفت دخترم خودت هستی؟ اسپند از دستش افتاد و همه گریه کردند و ...» این ها بخشی از صحبت های دختر 25 ساله فراری در کمپ ترک اعتیاد است که سرش به سنگ خورده و نزد خانواده اش برگشته است.

دختری که کورکورانه همانند خواهرش رفتار کرد، نمی دانست چه روزهای سیاهی در انتظارش است.

15 سال داشت که همانند مادرش قرص روان گردان خورد. با شروع سردرد و بیقراری و گرفتن جواب سوالش از مادر بیمارش که این قرص آرام بخش و مسکن قوی است به مصرف آن رو آورد. به گفته خودش، بار اول سه عدد قرص را مصرف می کند که سر این ماجرا دچار تشنج می شود و سر از بیمارستان درمی آورد.

دختر لاغر اندام بریده بریده می گوید: «زمانی که قرص روان گردان خوردم تشنج شدیدی به من دست داد و تا به خودم آمدم دیدم روی تخت بیمارستان دراز به دراز افتاده ام. قبل از ماجرای مصرف قرص روان گردان خواهر بزرگ ترم بنا به دلایلی از خانه فرار و زندگی بی نتیجه ای را با یک پسر هوسران آغاز کرد».

 با فرار دختر بزرگ خانواده دختر دبیرستانی که به خاطر این اتفاق خودش را تنها می بیند و اعصابش به هم می ریزد، چاره کار را در مصرف قرص روان گردان می بیند تا کمی با مصرف آن آرام  بگیرد و دوری همدم تنهایی و بازی های کودکانه اش بیش از آن او را بی تاب نکند.

دختر گم شده در رویا تعریف می کند: «وقتی خواهرم به من زنگ می زد خیلی بی تابی می کردم و دلم می گرفت چون او همدم تنهایی ام بود و با فرار و ترک خانه از سوی او بدجوری آشفته خاطر شدم و برای همین به سراغ قرص روان گردان رفتم و مصرف آن را بعد از مدتی زیاد کردم».

ارتباط تلفنی بین دو خواهر ادامه پیدا می کند تا این که روزی خواهر فراری برای حل این مشکل برای خواهرش نسخه می پیچد و تنها درمان آن را فرار از خانه می داند. خواهر کوچک که طاقت دوری خواهربزرگش را ندارد چشم بسته و بدون فکر به عواقب کار و پایان راه کیف اش را بر می دارد و راه بی نتیجه خواهرش را می پیماید تا این که در تاریکی راه گم می شود و سر از ناکجا آباد در می آورد. او می گوید: «وقتی نزد خواهرم و فرد به اصطلاح همسرش رفتم پی به ماجرا بردم و روی دیگر روابط خواهرم را دیدم.

شریک خانه او بعد از چند روز بهانه گرفت که هزینه زندگی بالاست و پولی برای من ندارد برای همین هر کسی باید فکر چاره ای کند یا به درخواست پلید او تن دهم. با خواهرم و پسر غریبه بحث مان بالا گرفت و از خانه بیرون زدم و زندگی مجردی را در پیش گرفتم».

دختر گم شده در غبار بی فکری با پس انداز و فروش طلای خود خانه ای اجاره و همانند خواهرش به تنهایی و بی قید و بند زندگی می کند اما خبر ندارد که روزی سرش به سنگ می خورد. بعد از این اتفاق خانواده هر بار که ردی از دختر گم شده شان می گرفتند او در چند قدمی رسیدن آن ها پا به فرار می گذاشت و در سیاهی گم می شد.

دختر در به در که روحش به شدت خراش برداشته است، می گوید: «هر بار که پدر و مادرم دنبالم می آمدند پا به فرار می گذاشتم چون نمی خواستم به خانه برگردم. مدام دلتنگی به سراغم می آمد و قلب ام می خواست از جا کنده شود اما اشتباه محض کردم». به گفته دختر پشیمان، قرص روان گردان او را از زندگی سیر می کند و به موازات افزایش مصرف آن اعصابش به شدت به هم می ریزد.

پسری جوان  که آن دختر به او علاقه داشت هر بار به بهانه ازدواج از دختر غرق در اشتباهات سوء استفاده می کرد. می گوید: «بالاخره روز دیدن روی دیگر پسر مورد علاقه ام از راه رسید و بعد از چندین سال او با تمام وعده هایی که داد و سوء استفاده های زیادی که از من کرد، من را رها و با یک دختر دیگر ازدواج کرد.

 زمانی که تنهاتر از قبل شدم صاحب خانه به سراغم آمد اما جوابم این بار منفی بود و برای همین از خانه اجاره ای رانده شدم و سقف خانه ام آسمان شد و زمین ام پارک. بعد از چند روز آوارگی به خانه یکی از هم پاتوقی هایم رفتم و مدتی مهمان او شدم». بعد از این ماجرا دختر از همه جا رانده دیگر طاقتش طاق می شود و اشتباه پشت اشتباه را تکرار می کند.

 دخترک برای فرار از جهنم خود ساخته دست به خودکشی با قرص روان گردان می زند و روزگارش سیاه تر از قبل می شود. بعد از مصرف چند بسته قرص حال دختر زار می شود و تلو تلو کنان از پله ها به پایین سقوط می کند و به شدت از ناحیه پا آسیب می بیند.

به خاطر شکستگی پا در بیمارستان بستری می شود و تحت عمل جراحی قرار می گیرد. او با چشمانی اشک بار تعریف می کند: «زمانی که خواستم از بیمارستان مرخص شوم دوستم به خانواده ام اطلاع داد که من خواهان بازگشت نزد آن ها هستم و آن ها خوشحال از این اتفاق لحظه شماری می کردند.

 بعد از گذشت 6 سال فرار بی نتیجه لنگ لنگان با چهره ای شکسته راهی خانه شدم و جز سرافکندگی در این مدت چیزی عایدم نشد. خانواده ام اصلاً از اعتیاد و اتفاقاتی که به سرم آمده بود خبر نداشتند و هنوز در ذهن شان من یک دختر نوجوان و شاد بودم. او می گوید: زمان رویارویی با آن ها ثانیه ها به کندی می گذشت و تپش قلب ام تندتر می شد. وقتی زنگ خانه به صدا درآمد مادرم اسپند به دست با من روبه رو شد. هر دو خشک مان زده و  مادرم انگار با موجود دیگری روبه رو شده بود. با قیافه ای متعجب بعد از گذشت چند لحظه سکوت را شکست و با لحنی لرزان گفت دخترم خودت هستی؟ اسپند از دستش افتاد و مثل یک آهن ربای قوی چنان من را در آغوش فشرد که احساس می کردم استخوان هایم در حال شکستن هستند. بعد از آن فقط گریه می کردم  و این فراق بعد از 6 سال پایان یافت اما تاوان سنگینی بابت آن پرداخت کردم.

پدرم بعد از این که متوجه حقیقت شد قبل از روبه رو شدن با من حین بازگشت به خانه قلب اش پشت فرمان گرفت و با سر و دلی شکسته راهی بیمارستان شد. او به خاطر کارهای ناشایست من و خواهرم بدجوری شکست. روزی برای ادامه درمان پای شکسته ام راهی بیمارستان شدم که ناگهان در بین راه کیف ام را یک سارق به سرقت برد و همین اتفاق باعث شد مسیرم تغییر کند. به خاطر سرقت کیف ام داخل یک پارک رفتم تا یک سیگار مصرف کنم. هنوز چند پک به سیگار نزده بودم که به خاطر رفتار ناهنجار دستگیر شدم و سر از کمپ در آوردم.