دوات آنلاین-غزل شماره 57 حافظ را بخوانید:
آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست/ چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست
گر چه شیرین دهنان پادشهانند ولی/ او سلیمان زمان است که خاتم با اوست
روی خوب است و کمال هنر و دامن پاک/ لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست
خال مشکین که بدان عارض گندمگون است/ سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران/ چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست
با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل/ کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست
حافظ از معتقدان است گرامی دارش/ زان که بخشایش بس روح مکرم با اوست
12jav.net