دور افتاده ترین نقاط جهان که هنوز انسان‌ها آنجا زندگی می کنند

دوات آنلاین-وب‌سایت «ریلوکیشن تارگت» ۱۰ مکان دور افتاده جهان را معرفی کرده که با وجود داشتن سکنه دسترسی به آن‌ها بسیار مشکل است. برای رسیدن به این مکان‌ها باید رنج سفری سخت را به جان خرید و در اغلب آن‌ها امکانات موجود در جهان مدرن یافت نمی‌شود. در تمامی مکان‌هایی که معرفی می‌شود سکنه دائمی وجود دارد، هرچند در برخی از موارد تعداد آن‌ها کم و گاهی حدود ۵۰ نفر است.

جزایر پارمرستون یا کوک؛ اقیانوس آرام

این مجمع‌الجزایر در اقیانوس آرام جنوبی و در ۲۰۰۰ مایلی شمال غرب نیوزلند واقع شده است. این جزایر نمای ماسه‌ای سفید دارد و محل سکونت ۶۲ نفر است که ۵۹ نفر از آن‌ها از فرزندان مردی به نام «ویلیام مسترز» هستند که سال‌ها قبل در آنجا ساکن شد. در آنجا هیچ فروشگاه و یا بازاری وجود ندارد، زیرا آن‌ها برای تبادل کالا از پول استفاده نمی‌کنند، بجز موارد خرید از خارج از جزیره. دو بار در سال یک کشتی برای تامین برخی از مایحتاج به آنجا سر می‌زند. اما برای ساکنان آنجا ۱۸ ماه انتظار تا آمدن کشتی بعدی تجربه‌ای است که بار‌ها تکرار شده است.

روستای سوپای؛ آریزونا

با وجود آنکه گرند کانیون یک مکان پربازدید در آمریکا به شمار می‌رود، روستایی در نزدیکی آن، سوپای، وجود دارد که جزء مکان‌های دورافتاده است و کمتر کسی به آنجا قدم می‌گذارد. روستای سوپای مرکز قبیله «هاواسوپای» است و در شاخه جنوب غربی دره گرند کنیون واقع شده است. واواسوپای به معنای «مردم آب‌های سبزآبی» است که به چهار آبشار زیبا در امتداد رودخانه هواسو اشاره می‌کند. آبشار‌ها منبع آب مصرفی ساکنان این روستا هستند و ۲۰۸ نفر در آنجا زندگی می‌کنند که از طریق قاطر به جهان بیرون دسترسی دارند.

اویمیاکن؛ روسیه

سردترین مکان روی کره زمین که محل اقامت عده‌ای از مردم است. متوسط دمای آنجا به منفی ۵۸ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. برای رفتن به آنجا باید از مسکو به توکوتسک یا مگادان پرواز کنید و سپس از طریق «جاده استخوان‌ها» راهی اویمیاکن شوید. هیچ آب جاری در آنجا دیده نمی‌شود، چون همه چیز یخ زده است. هیچ محصولی هم کشت نمی‌شود. ماهی منجمد، گوشت گوزن شمالی غذای غالب اهالی این منطقه را تشکیل می‌دهد. حدود ۵۰۰ نفر در این منطقه که ۲۱ ساعت از روز تاریک است، زندگی می‌کنند.

جزایر پیت‌کرن؛ اقیانوس آرام

این جزایر آخرین سرزمین فرادریایی بریتانیا در اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهند که در ۳۳۰۰ مایلی نیوزلند واقع شده‌اند. جمعیت این جزایر تنها ۵۰ نفر است که از چهار خانواده اصلی تشکیل شده‌اند. گردشگران پس از ۳۲ ساعت قایق‌سواری خود را به آنجا می‌رسانند.

واحه‌سیوا؛ مصر

یک واحه در شمال باختری مصر و در ۵۶۰ کیلومتری قاهره، پایتخت این کشور، واقع شده است. با وجود موقعیت تاریخی هیجان‌انگیز «حمام کلئوپاترا» کمتر کسی مشتاق دیدار از این واحه است که از قاهره با اتوبوس ۵ ساعت زمان می‌برد. این انزوا در وسط صحرای غربی سبب شده است زبان ساکنان آن و همچنین فرهنگشان دست‌نخورده باقی بماند.

جزایر سقطرا؛ یمن

مجمع‌الجزایری در اقیانوس هند در دهانه خلیج عدن که جزء خاک کشور یمن است. در این جزایر با وجود داشتن حدود ۴۰ هزار سکنه، در سال ۲۰۱۱ نخستین جاده احداث شد. در آنجا حدود ۸۰۰ گونه نادر گیاهی می‌روید و برخی از آن‌ها دارای چنان شکل و ظاهر عجیبی هستند که گویی از کره دیگری آمده‌اند. این مکان در ۴۰۰ مایلی پایتخت یمن واقع شده و دارای آب و هوای گرم صحرایی است.

تریستان دا کونا؛ اقیانوس اطلس

جزیره آتشفشانی در جنوب اقیانوس اطلس که دورترین نقطه مسکونی در جهان محسوب می‌شود و ۲۷۲ سکنه دارد. این جزیره در دهه ۱۸۰۰ میلادی به مستعمرات انگلیس افزوده شد. ساکنان این جزیره تنها از ۸ نام فامیل استفاده می‌کنند و دارای کد پستی بریتانیا هستند. این جزیره فاقد فرودگاه است و نزدیکترین خشکی با آن ۲۰۰۰ مایل یا ۳۲۱۸ کیلومتر فاصله دارد. امکانات رفاهی بسیاری در این جزیره به چشم می‌خورد، از جمله فروشگاه، مدرسه، کلیسا و بیمارستان. ساکنان شبکه برق ندارند، اما از موتور‌های گازی برای تولید برق استفاده می‌کنند. کشتی‌ها تنها ۹ بار در سال به این جزیره سر می‌زنند.

لارینکونادا؛ پرو

شهری که بر بالای کوه‌های آند واقع شده است و مرتفع‌ترین منطقه مسکونی بر روی کره زمین محسوب می‌شود. این شهر در ارتفاع ۵۱۰۰ متری از سطح دریا واقع است و بازدیدکنندگان از آن معمولا علایم بیماری‌های ارتفاع، مانند سردرد، تهوع و تنگی نفس را تجربه می‌کنند. در آغاز قرن بیست و یک، به دلیل هجوم افراد برای اکتشاف طلا حدود ۵۰ هزار نفر در آن ساکن شدند. هیچ گونه امکانات زیرساختی از جمله جاده در آنجا وجود ندارد.

بنتام، جزایر کوکوس؛ استرالیا

یک منطقه مسکونی در جزایر کوکوس که ۶۰۰ نفر جمعیت دارد. ساکنان این منطقه زبان سنتی شفاهی و همچنین شیوه‌های فرهنگی و مذهبی بومی کوکومالای را حفظ کرده‌اند. با وجود انزوا، این منطقه گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. ساکنان تلاش می‌کنند تفریحاتی، چون غواصی، موج‌سواری، تماشای پرندگان، بادبادک بازی را برای گردشگران فراهم کنند.

چانتانگ، تبت

شهری در ارتفاع حدود ۴۰۰۰ تا ۹۰۰۰ فوت (۱۲۰۰ تا ۲۷۵۰ متر) از سطح دریا که به «سقف جهان» معروف است. این فلات مرتفع خانه افراد عشایری که «چانگپا» نامیده می‌شود است. انواع حیوانات وحشی در این منطقه یافت می‌شود. سفر به این منطقه هزینه بالا در حدود چند هزار دلار دربر دارد.

منبع: باشگاه خبرنگاران