غزلی از حافظ؛ هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

دوات آنلاین-غزل شماره 233 حافظ را بخوانید:

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود/ هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

از دماغ من سرگشته خیال دهنت/ به جفای فلک و غصه دوران نرود

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند/ تا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرود

هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است/ برود از دل من وز دل من آن نرود

آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت/ که اگر سر برود از دل و از جان نرود

گر رود از پی خوبان دل من معذور است/ درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان/ دل به خوبان ندهد وز پی ایشان نرود