عوارض رابطه جنسی زیاد

دوات آنلاین-بصورت معمولی به تعداد کمتر از ۲ بار در ماه سردی جنسی و به میزان بیشتر از ۱۰ بار در ماه حرارت جنسی گفته می شود. یک یا دوبار در هفته میزان متعادل رابطه جنسی است .

این میزان زمانی مطرح است که مدت زمان قابل توجهی از شروع زندگی مشترک گذشته است و زوجین به یک شناخت از میزان تمایل، نیاز و توانایی خود در مسائل جنسی رسیده و با تفاهم به یک ثبات رفتار جنسی دست یافته اند، چرا که معمولا زوجین در ابتدای زندگی مشترک بیش از زمانهای دیگر با مساله جنسی درگیر بوده و چه بسا تا هفته ای چندین بار نیز رابطه داشته باشند و این طبیعی است.

بوعلی سینا می گوید : در جماع رعایت حد اعتدال باید کرد . کثرت جماع باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود.

افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب، بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال این ها می گردد . همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند ام اس، فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوة هاضمه و ضعف سایر قوا می شود. همچنین کثرت جماع به چشم آسیب می‌رساند .

پژوهش ها نشان می دهد افزایش فعالیت‌های جنسی برای قلب مردان مضر است .

اگر تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که بطور معمول بین ۴۰ تا ۶۰ میلیون اسپرم در هر میلی لیتر است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند و در صورتی میزان اسپرم طبیعی می شود و فرد قدرت باروری به دست می آورد که چند روز رابطه جنسی انجام نشود ؛ در حقیقت وجود چند روز استراحت در بین رابطه های جنسی موجب جبران انرژی از دست رفته و بازسازی بدن می گردد.

برخی عوارض  دیگر زیاده‌روی در آمیزش جنسی

"زیان زیاده‌روی در نزدیکی جنسی برای افرادی که ناتوانند بیش از آن است که به‌شمار آید زیرا این کار حرارت غریزی را خاموش می‌کند، از نیرو و نشاط می‌کاهد، معده و کبد را ناتوان کرده و سوء هاضمه پدید می‌آورد، پیری زودرس، لاغری، کم‌خونی و رنگ‌پریدگی را ایجاد می‌کند، موها را تا حد کچلی می‌ریزاند، مغز را خشک می‌کند و به پی‌ها زیان می‌رساند، سبب لرزش اندام، ضعف حرکات، درد پا و مفاصل و سیاتیک می‌شود(دقایق العلاج صفحه 446)

چه افرادی توانایی بیشتری برای نزدیکی جنسی دارند

"فردی که پیر است یا فرد لاغر با مزاج خشک و رگهای تنگ که خون او کم باشد باید از نزدیکی زیاد چنان بپرهیزد که گویی از دشمن خطرناک می‌گریزد به‌خصوص اگر بیمار یا در دوران نقاهت باشد.

 مناسبترین مزاج برای نزدیکی، افراد دَمَوی با بدن نیرومند هستند (سرخ و سفید، پر‌گوشت، رگها گشاد، پر‌خون) این افراد اعضای رئیسه نیرومند داشته کارهای روحی، حیوانی و طبیعی آنها قوی است". (دقایق العلاج صفحه 477)

منبع: بیتوته