داستان زندگی مردی که اعتیاد را شکست داد

دوات آنلاین-مردی که به‌خاطر اعتیاد تمام زندگی‌اش را از دست داده اما بالاخره توانسته است به زندگی بازگردد با مراجعه به مرکز مشاوره پلیس خراسان رضوی داستان زندگی‌اش را این طور تعریف کرد:

 خسته شده بودم. از خودم بدم مي آمد. صبح تا شب سگ دو مي زدم تا بتوانم خرجي مواد لعنتي ام را جور كنم. از گلوي زن و بچه ام میزدم و مثلا مي خواستم خودم را بسازم. روزي كه همسرم دادخواست طلاق داد فكر مي كردم ديگر چيزي براي از دست دادن ندارم. اما اشتباه مي كردم همسرم از من جدا شد و بچه را هم با خودش برد. با اين وضعيت از خانواده ام فاصله گرفتم. ديگر آرزوي قشنگي براي آينده نداشتم،كارم شده بود گوشه گيري و گريه بابت روزهايي كه از دست داده بودم.

من فريب تيپ و قيافه و البته ندانم كاري هايم را خورده بودم. استخوان بندي ام طوري بود كه همه فكر مي كردند قوي هستم و توجه اطرافيان سبب شد دچار توهم و خود برتر بيني و غرور بشوم. سربازي ام كه تمام شد کاری پیدا کردم. زور بازويم خوب بود و دركارم موفقيت هاي زيادي كسب كردم. با پيشنهاد مادرم به خواستگاري دختر يكي از اقوام رفتیم. زن گرفتم و با حمايت هاي مالي خانواده ام توانستم زندگي ساده اي تشكيل بدهم و روي پاي خودم بايستم.

همسرم زن خوب و شايسته اي بود، به من اميد مي داد كه براي ساختن آينده تلاش كنم. افسوس كه غرور و خودخواهي بلاي جان زندگي قشنگم شد. چند سال گذشت پاي سفره رفيق بازي چشم بسته و ندانسته معتاد شدم. مواد مخدر خيلي زود قيافه ام را تابلو و توان بدني ام را ضايع كرد.

همسرم با نگراني دست به كار شد تا مرا ترك بدهد. در يك مركز بستري شدم. فايده اي نداشت پدر همسرم وارد عمل شد و طلاق دخترش را گرفت. من وارد دنياي غريبي شده بودم، زندگي اي كه هدفي جز نابودي نداشت.

اما يك روز تلنگري سخت، مثل پتك به سرم خورد و مرا را از خواب غفلت بيدار كرد. به ديدن مادرم رفته بودم كه ديدم خواهرم گريان و نالان است. مادرم گفت دامادمان راه مي رود و به خواهرم سركوفت مي زند كه برادرت يك معتاد مفنگي و دله دزد است و مي خواهد او را به همين دليل طلاق بدهد.

با شنيدن اين حرف غيرتي شدم و تازه فهميدم هنوز هم چيزهاي با ارزشي در زندگي دارم كه بايد براي نگه داشتن آن از جان ناقابلم مايه بگذارم. به خواهرم قول شرف دادم كه ترك اعتياد كنم.

او هم محبت بي رياي خواهرانه اش را نثارم كرد و با كمك و پشتيباني عاطفي و مالي اش توانستم ترك اعتياد كنم. اگر چه نتوانستم با همسرم زندگي دوباره اي بسازم. او ازدواج كرده و خدا را شكر زندگي خوب و آبرومندانه اي دارد. همين برايم بس است كه خوشبختي اش را ببينم. چند روز قبل همراه مادر و خواهرم براي مسافرت به اينجا آمدم. يك جوان معتاد مي خواست جيبم را بزند.

مچ او را گرفتم و گفتم تو خيلي چيزهاي با ارزشي داري كه بايد براي داشتن آن ها با افتخار به خودت تلاش كنی، او را به كلانتري تحويل دادم تا بلكه خانواده اش هم بيايند و ان شاءالله بتواند خودش را از منجلاب اعتياد نجات دهد. اميدوارم از خواب غفلت بيدار بشود.

گفتگو با كارشناس

درباره اين ماجرا نظر «صالح محمد پور»: عضو سازمان نظام روانشناسي و مشاوره ايران را جويا شديم. وي گفت: انسان در شادي ها و غم ها مهم ترين تصميمات زندگي اش را مي گيرد و اگر تصميماتش اشتباه باشد در يك تلنگر آن را اصلاح مي كند.

اعتماد به نفس خوب است اما زماني كه به واسطه دوستي هاي غلط باعث شود خود را برتر ببيند، به عبارتي غرور او را در زير سلطه خود بگيرد آن شخص ضربه سنگيني مي خورد، اعتياد همين ضربه را به شخص مي زند همان طور كه حضرت امام علي (ع) فرموده اند: كساني كه مست غفلت و غرور هستند خيلي ديرتر از مست شدگان از شراب، به هوش مي آيند.

اين مدرس مهارت هاي زندگي افزود: دقيقا در اين داستان واقعي با اين موضوع روبرو هستيم. سه عامل اصلي گرايش به اعتياد؛ غرور، دوستان و افكار منفي است. كسي كه توانايي مقابله با اين موارد را دارد هرگز به درد اعتياد دچار نمي شود و اگر دچار شد خانواده و یا دوستان خوب عاملي مي شوند براي درمان اعتياد.

نويسنده: غلامرضا تديني راد؛ كارشناس رسانه معاونت اجتماعي پلیس خراسان رضوي