دادگاه خانواده؛ قبل از عقد رسمی با شوهرم باردار شدم

دوات آنلاین-زنی 22 ساله که برای حل مشکلات زندگی زناشویی خود به اتاق مشاوره مرکز آرامش پلیس سمنان مراجعه کرده بود داستان زندگی‌اش را این طور تعریف کرد:

تنها 2 سال است كه ازدواج كرده ایم، اما چند ماهي است رابطه عاطفي من و همسرم به هم ريخته، طوري كه همسرم مي گويد: طلاق بگير و برو! نمي خواهمت و به زور تحملت مي كنم.

همسرم یک مغازه تاسیساتی دارد و چند سال پیش من و مادرم براي تعمير آبگرمكن منزلمان به مغازه اش رفتيم. شوهرم که آن موقع تعمیرکار آبگرمکن خانه مان بود، شماره اي خواست تا براي هماهنگي تماس بگيرد. مادرم سواد چندانی ندارد و از همین رو من شماره خودم را دادم.

این ماجرا و تماس های وی برای تعمیر و تحویل آبگرمکن، بابی شد برای آشنايي و شروع ارتباط ما. چند وقتي باهم رفت و آمد داشتیم و پس از مدتي به خواستگاري‌ام آمد. همان روز خواستگاري با اصرار از پدرم اجازه خواست تا خودش صيغه محرميت بخواند و بالاخره هم پدرم را راضی کرد.

تا این که در دوران نامزدی باردار شدم و با شنیدن این خبر، همسرم نسبت به من سرد شد. گاهی روزها همدیگر را نمی دیدیم و کاری به کار هم نداشتیم. او حاضر نبود عقد رسمی انجام دهد و ازدواج مان را ثبت کند.

وقتی بی خیالی او را دیدم تصمیم گرفتم از به دنیا آمدن فرزندمان جلوگیری کنم.

پس از چند ماهی بالاخره اصرارهای پدرم و تهدید به شکایت و پیگیری قانونی موضوع، همسرم را مجاب کرد که پای سفره عقد بنشیند و با لطفي ترحم‌آميز بنده را به همسري پذيرفت و قانوناً به من متعهد شد.

چندوقتی اوضاع نسبتاً خوب بود. ولی این خوشی یک سال هم طول نکشید و آرام آرام از هم دور شدیم. علت اصلی این دوری و سردی عاطفی، حضور بی حد و حصر همسرم در فضای مجازی و گپ و گفت او با زنان دیگر در فضای مجازی است که روزگارم را سیاه کرد.  زندگی ام، امیدم، آینده ام همه در هزارتوی فضای مجازی گم شد.

نظریه کارشناس

اين جريان، از یک سو محصول فقر فرهنگي و اجتماعي والديني است كه با عدم آگاهي به قوانين و حقوق فردي و اجتماعي، زندگي فرزندشان را به تباهي كشيدند.

آسيب همواره در بستر جامعه در جريان است ولي آنچه باعث آسيب پذيري فرد مي شود، صرفاً حضور هميشگي آسيب نيست! بلكه نوع بافت روابط عاطفي اعضاي خانواده و به تبع آن شخصيت سالم يا ناسالم شكل گرفته و سبك‌هاي فرزند پروري و ارتباطي والدين از بدو تولد تا بزرگسالي است كه تاثير عمده و مستقيمي بر انتخاب ها و نتايج آنها دارد.

روابط معيوب و ناپخته حاكم در خانواده، بين سبك‌هاي شخصيتي منفعل و تسليم پذيري است كه در موقعيت هاي خطرساز، منجر به  انتخاب راه حل هاي ناكار آمد و نامطلوب و نهايتاً عواقب زيان بار خواهد شد.

اما از سویی دیگر عدم بلوغ فکری و ناتوانایی افراد در مواجهه با پدیده های نوین اجتماعی از جمله فضای مجازی است. عدم شناخت از زندگی و این که نمی دانیم هدفمان از زندگی چیست باعث می شود در مسیر زندگی گاها در بیراهه ها در جا بزنیم و زمانی متوجه اشتباهمان می شویم که دیگر زمانی برای جبران نیست.

نویسنده: سرگرد  اكرم مشكي؛  کارشناس ارشد مرکز مشاوره آرامش معاونت اجتماعی سمنان