امروز با حافظ/ ای آفتاب آینه دار جمال تو

دوات آنلاین-حافظ در غزل 408 خود از حسن و جمال یار می‌گوید. این غزل را بخوانید:

ای آفتاب آینه دار جمال تو/ مشک سیاه مجمره گردان خال تو

صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود/ کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن/ یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز/ طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای/ کآشفته گفت باد صبا شرح حال تو

برخاست بوی گل ز در آشتی درآی/ ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود/ کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان/ کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

این نقطه سیاه که آمد مدار نور/ عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم/ شرح نیازمندی خود یا ملال تو

حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست/ سودای کج مپز که نباشد مجال تو