سیستان و بلوچستان؛ استانی پر از جاذبه گردشگری
هزار کیلومتر خط ساحلی از جاسک هرمزگان تا چابهار، برخورداری از آب و هوای اقیانوسی، کوههای مینیاتوری و مریخی، تنها آتشفشان فعال ایران به نام تفتان، گل افشانها، رقص دلفینها، قلعههای تاریخی، شهر سوخته 7000 ساله بخشی از جاذبههای سیستان و بلوچستان است.
دوات آنلاین-شاید جواب این سوال که برای رفتن به سفر، دوبی را ترجیح میدهید یا استان سیستان و بلوچستان را، معلوم باشد. ایسنا با پرسیدن این سوال از جاذبههای گردشگری سیستان و بلوچستان نوشته است.
17 میلیون تومان برای سه شب و چهار روز هزینه میکنید تا قشنگترین خیابان و برج های دنیا، هتل لوکس با ساحل نخلی در میانه خلیج فارس، بازار قدیمی دوبی به سبک ونیزی و دهکده جهانی با نمادهای کشورهای دنیا که مصنوعی است و ساخته دست هنرمندان، ببینید و از تفریحات ساحلی که همچون آینه برق میزند، پارک آبی، آکواریومهای دریایی، بالن های ساحلی و رستوران زیر آب لذت ببرید.
استان سیستان و بلوچستان با همه گنجاش بیخ گوش امارات است، اماراتی که اندازه یک استان ما هم نمیشود؛ آنان به سرعت برق و باد در حال استفاده از فرصتهای اقتصادی جهاناند و به جایی رسیدهاند که برای خودشان وزیر هوشمند و آن هم از جنس زن تعیین کرده و به سوی هوشمندسازی کشورشان حرکت میکنند.
آنجا مصنوعی است و ساخته دست بشر و اینجا طبیعی است و چهار فصلش بهار؛ بادهای موسمی بر روی اقیانوس شلاق میزند و نسیمش به ساحل میرسد. هزار کیلومتر خط ساحلی از جاسک هرمزگان تا چابهار، برخورداری از آب و هوای اقیانوسی، کوههای مینیاتوری و مریخی، تنها آتشفشان فعال ایران به نام تفتان، گل افشانها، رقص دلفینها، قلعههای تاریخی، شهر سوخته 7000 ساله بخشی از جاذبههای سیستان و بلوچستان است که همه اینها را با هم تنها میتوان در 2 یا سه شهر اروپا یافت.
مردم ما به جای سفر به کیش، قشم و چابهار خودمان به ترکیه و دوبی میروند، آن هم نه یک بار بلکه دوباره و سه باره؛ مگر آنجا چه دارد که چابهار ندارد؟ آنجا مرکز تفریح مردم جهان و اینجا مقصدی ناشناخته و بکر حتی برای خود ایرانیها؛ واقعا چرا؟
در همین زمینه: چابهار؛ شهری پر از جاذبههای طبیعی، سنتی و مدرن
چقدر به گردشگری دریایی سیستان و بلوچستان توجه شده و چند تا اتوبوس دریایی وجود دارد که مردم را از ساحل یک استان به ساحل استان دیگر ببرد و گشت دریایی راه بیفتد؟ چرا در این زمینه عمیق فکر نمیشود، در حالی که توسعه سواحل میتواند ساحلهای بکر را به سایتهای ارزشمند گردشگری در جهت تامین نیازهای روحی استان تبدیل کند.
آنچه که معلوم است هنوز فضای شاد و سازگار با شرایط کشور ایجاد نشده و در نتیجه گردشگران خروج از کشور را برای تفریح در پیش میگیرند و شادی را در بیرون از کشور جستجو میکنند.
در همین زمینه: گزارش تصویری از ساحل زیبای روستای درک در چابهار
علی اوسط هاشمی که تا پیش از این به مدت سه سال استاندار سیستان و بلوچستان بوده و تنها استانداری است که بعد از انقلاب توانسته تحولی در توسعه استان ایجاد کند، علت ناموفق بودن استان را در جذب گردشگران، ناامن جلوه دادن این استان، بیبرنامگی، فقدان جامعیت نگاه به استان، ضعف در مدیریت، عقب ماندگی تاریخی در توسعه نیافتگی، تنگناهای مالی و ارزی و بالا بودن هزینهها، مطالبات انباشته شده و زیرساختهای ضعیف میداند و معتقد است، اگر استان با همه داشته هایش محروم است ناشی از ضعف ماست.
او با این توصیف زیبا که باید موج دریا خود را در برنامه ششم توسعه نشان دهد، میگوید: این استان به آبهای آزاد اقیانوسی متصل است و بیش از 1000 کیلومتر ساحل از جاسک هرمزگان تا چابهار سیستان و بلوچستان وجود دارد، بنابراین نباید به دلیل چسبندگی مطلق ما به نفت مورد بی توجهی قرار گیرد. ما دربین 170 کشور دارای ساحل قرار داریم و از یک طرف به خلیج فارس و یک طرف دیگر به دریای عمان و مکران متصل هستیم ولی نتوانستیم یک مدل توسعه با محوریت دریا داشته باشیم و این ساحلها با این همه ظرفیت نتوانسته ما را به یک مدل درست توسعه برساند. سواحل این استان و زیبایهای دیگر طبیعت آن و آداب و رسوم اقوام آن بینظیر است و تنها کافی است به ایرانیها شناسانده شود.
اوسط هاشمی بر ضرورت توسعه صنعت گردشگری سیستان و بلوچستان و برنامه ریزی برای آن تاکید دارد و خاطرنشان میکند که این استان با ضعف در ایجاد زیرساختهای گردشگری روبروست و بر این عقیده است که تا زمانی که هزینه سفر به سیستان و بلوچستان به دلیل فاصله طولانیاش با سایر استانها همچون تهران گران است هزینه سفر برای هموطنان سنگین میشود.
او خواستار این است که سازمان میراث فرهنگی جهتگیری کلی و مقصدیابی جدید در نظر گیرد تا از تمرکزگرایی گردشگری در مناطقی همچون شمال کاسته شود و فضاهای گردشگری تکثیر شود و در آن تنوع ایجاد شود که این امر با تسهیلگری و روانسازی برای سرمایهگذاری در این بخشها توسط بخش حاکمیتی امکانپذیر است. به عنوان مثال باید سازمانها و وزارتخانهها همچون وزارت ورزش بخشی از مسابقات آسیایی و منطقهای خود را به این منطقه سوق دهند و همه برنامهها در پایتخت و سه تا چهار استان کشور برگزار نشود که این موضوع سبب شناخت ملی از این استان میشود.
پیشنهاد سردبیر: ٣ کودک شکنجه شده به زندگی بازگشتند
پیشنهاد سردبیر: راهنمای کامل طبیعتگردی در ایران
پیشنهاد سردبیر: اینجا؛ کافه انگشتر در قزوین (گزارش تصویری)
12jav.net