بررسی عملکرد استقلال در لیگ؛ لطفا کمی هماهنگ ‌تر

دوات آنلاین -لیگ بیستم به تدریج به نیم ‌فصل نخست نزدیک می‎شود و یکی از مهم‎ترین نکاتی که در رابطه با این لیگ می‎توان گفت این است که «هیچ تیمی شبیه صدرنشین نیست». این را حداقل می‎توان از فاصله امتیاز واقعی یک تیم با حداکثر میزانی که می‎توانست به‎دست بیاورد متوجه شد.

روزنامه جام جم نوشت:‌به عنوان مثال استقلال یا صنعت نفت حداقل ۱۴ امتیاز کمتر از حداکثر امتیاز ممکن به دست آورده‎اند. وقتی اختلاف بین تعداد بازی و امتیازهای کسب شده تا این اندازه باشد، بهتر می‎توان گفت که هیچ تیمی شبیه صدرنشین نیست.

اما با تمام این اوصاف استقلال می‎خواهد صدرنشین باشد و بعد از چند فصل به رویای قهرمانی برسد. محمود فکری با تمام انتقاداتی که نسبت به او می‎شود تا اینجای فصل موفق شده آبی‎ها را در حد یک مدعی اصلی نگه دارد و حتی به صدر ببرد. هر چند لغزش بین صدر و رده دوم برای استقلال رقم خورده است اما اگر برخی از ضعف‎های آبی‎پوشان از بین برود فکری می‎تواند تیمش را صدرنشین مقتدر لیگ کند؛ در غیر این صورت این تیم حتی ممکن است به رده‎های پایین‎تر هم بیفتد. اما ضعف‎های اساسی استقلال چیست؟

پنیر سوئیسی؟

دفاع استقلال چنان ایرادات اساسی دارد که این سوال پیش می‌آید که این تیم با چنین وضعیت خط دفاعی در حوالی صدر است.

بسیاری از کارشناسان فوتبال پس از دربی گفتند اگر پرسپولیس کمی هوشیارتر بود می‎توانست با توجه به ضعف شدید خط دفاعی استقلال و اشتباهات مکرر آنها، بازی را به سود خود به پایان ببرد. حالا واقعا به همان پنیر سوئیسی معروف در فوتبال رسیده‎ایم، جایی که حفره زیاد دارد.

خط دفاع استقلال «جا» می‎ماند و ناهماهنگی بین مدافعان این تیم موج می‎زند. ضریب پاس‎های اشتباه  بین مرادمند و غلامی بسیار زیاد بود. البته نباید فراموش کرد که در همان دربی، مسعود ریگی یک بار توپ را از روی خط دروازه برگشت داد.

نکته بسیار پراهمیت دیگر این که استقلال در حالی به نیمه نخست لیگ بیستم نزدیک می‎شود که هنوز ترکیب خود را به درستی نشناخته است. محمود فکری در این رابطه هنوز به یک انسجام فکری ثابت و واحد نرسیده و نتیجه‎اش این است که تیم هر ۱۲۰ دقیقه یک بار انگار با تحول ترکیبی روبه‌رو می‎شود. البته اگر نگاهی به فهرست بازیکنان استقلال بیندازیم، متوجه می‎شویم شاید فکری چاره‎ای جز تغییر مداوم ترکیب نداشته باشد. سرمربی آبی‎ها از لحاظ داشتن بازیکن، چندان انتخاب‎های فوق‌العاده‌ای ندارد اما به هر حال این موضوع که این تیم هنوز به ترکیب ثابت خود نرسیده یکی از ضعف‌های بزرگ تیم به شمار می‌رود.

 فروپاشی یک زوج قدرتمند

استقلال فصل گذشته به زوج قائدی-دیاباته فخر می‌فروخت. قائدی و دیاباته در حال تبدیل شدن به بهترین زوج‌های خط حمله یک دهه اخیر بودند اما ناگهان همه چیز به‌هم ریخت. فصل بیستم برای قائدی و دیاباته خوب نبود و اوضاع به گونه‌ای پیش می‌رود که فکری و البته هواداران باید دلخوش به درخشش انفرادی هر یک از این بازیکنان باشد.

دیاباته و قائدی مثل قبل با یکدیگر هماهنگ نیستند که البته این عدم‌هماهنگی را باید در دیاباته جست‌وجو کرد. واضح به نظر می‌رسد او دیگر از انگیزه کافی برخوردار نیست. او هم طلب دارد و هم این‌که با محمود فکری کنار نمی‌آید. جسته و گریخته شنیده‌ایم که فکری با دیاباته اختلاف دارد؛ در واقع او بازیکنی نیست که به چشم فکری آمده باشد. دیاباته با درک این موضوع و این‌که احتمال دارد به طور دائمی به نیمکت بچسبد ناراحت است و حالا انگیزه‌های مضاعفی برای جدایی از استقلال دارد.