توصیه‌های یک روان‌شناس به آنهایی که با خودشان حرف می‌زنند
معمولا افراد انزواطلب، گوشه‌گیر و کسانی که تعاملات اجتماعی آنان محدود است و در جمع اغلب سکوت می‌کنند، با خود حرف می‌زنند و به «خود گفتمانی» مبتلا می‌شوند.
دوات آنلاین-حتما دیده‌اید بعضی‌ها با خود حرف می‌زنند، می‌خندند و با فرد خیالی خود مشاجره می‌کنند اما با دیدن این گونه افراد، سوالی که به ذهن خطور می‌کند این است که مسئله چیست؟ شاید بتوان حرف زدن کودکان با خود را به نوعی بازی کودکانه یا تلاش آنان برای پیدا کردن شخصیت خود دانست اما بروز این رفتار در بزرگ سالان، می‌تواند نشان دهنده پریشان ذهنی آنان باشد.
علل بروز این رفتار می‌تواند فشارهای ناشی از مشکلات اقتصادی و اختلافات خانوادگی باشد که افراد را به جایی می‌رساند که برای جبران اعتماد به نفس از دست رفته، با خود حرف می‌زنند و با آوردن دلیل و بحث درباره آن، فرد خیالی‌شان را قانع می‌سازند. حرف زدن با خود بیماری نیست و اغلب افراد این تجربه را در طول عمرشان برای یک بار دارند. در جامعه امروز، اضطراب ناشی از مشکلات در محیط کار، مدرسه و خانه باعث بروز این رفتار در افراد می‌شود.
اعتماد به نفس تان را بالا ببرید
کاهش اعتماد به نفس، از دیگر علل بروز این رفتار است زیرا با انجام آن، می‌توان سرخوردگی‌های ناشی از تعاملات اجتماعی را جبران کرد. افرادی که با خود حرف می‌زنند، معمولا در یافتن راه حل مشکلات سردرگم هستند و با حرف زدن با خود، دنبال راه‌حلی می‌گردند تا به کاهش اضطراب‌شان کمک کند. افراد با خود صحبت می‌کنند و این حرف زدن با خود، با ندای درونی در ذهن آنان انجام می‌شود اما همین افراد وقتی دچار اضطراب و چالش در زندگی روزانه خود می‌شوند ندای درونی‌شان به ندای بیرونی و کلامی تبدیل می‌شود.
گوشه‌گیر نباشید
معمولا افراد انزواطلب، گوشه‌گیر و کسانی که تعاملات اجتماعی آنان محدود است و در جمع اغلب سکوت می‌کنند، با خود حرف می‌زنند و به «خود گفتمانی» مبتلا می‌شوند. زمانی که فرد همصحبتی ندارد که بتواند با او درد دل کند، ناگزیر با خود حرف می‌زند و از این طریق، برای تقابل با مشکلات آینده تمرین می‌کند. توجه داشته باشید این موارد دلایل احتمالی است و موضوع شما نیاز است بیشتر ارزیابی بالینی شود.
منبع: خراسان/ احترام اسماعیل‌زاده- روان شناس
12jav.net