آیا سریال احضار کپی برداری از فیلم‌های خارجی است؟

دوات آنلاین-سریال احضار تاکنون با بازتاب‌های مختلفی مواجه بوده و برخی این سریال را پسندیده و برخی نیز زبان به انتقاد گشوده‌اند. در این میان حرف‌های رامین عباسی زاده، کارگردان سریال احضار خواندنی است.

رامین عباسی‌زاده کارگردان سریال احضار با اعلام اینکه رفتن به سراغ ژانر وحشت کار هر کسی نیست، گفت: ژانر هارور چنان‌که باید در سینما و تلویزیون ما مورد توجه فیلمسازان و کارگردانان قرار نگرفته است، البته دلایل زیادی برای عدم رجوع به آن می‌توان قلمداد کرد که مهم‌ترین آن ترس از خنده‌دار شدن محصول نهایی است. اما به دور از هرگونه اغراق‌گویی، جای ژانر وحشت در سینما و تلویزیون ما به‌شدت خالی است. امیدوارم «احضار» به‌عنوان اولین سریال ترسناک مورد توجه علاقه‌مندان سینمای ترسناک و وحشت قرار بگیرد.

وی درباره الهام‌گیری «احضار» از آثار موفق ژانر وحشتِ دنیا، بیان کرد:  سریال احضار از فیلم یا سریالی خاص الهام نگرفته است. شخصاً ده‌ها فیلم دلهره‌آور از ملیت‌های مختلف دیده‌ام ولی «احضار» یک محصول کاملاً ایرانی است. این سریال بر اساس فرهنگ عام مردم ایران ساخته شده و شاخص‌ها‌ی روایی داستان آن هم کاملاً با جریان روزمره زندگی عموم مردم سازگاری دارد. صفر تا صد «احضار» ایرانی است و تنها سریالی است که تاکنون در ژانر وحشت ساخته و عرضه شده است.

عباسی‌زاده در ادامه تصریح کرد: تمامی موتیف‎های مربوط به جن و احضار ارواح در این سریال زمینه رئالیستی دارند و بعد از مدت‌ها تحقیق به آن‌ها رسیده‌ایم. به دور از آداب غربی و منطبق با ریشه‌های فرهنگی ایرانیان به داستان‌گویی درباره جن و احضار روح پرداختیم. مخاطبان فیلم و سریال‌های غربی علاقه زیادی به دیدن آثار ترسناک دارند ولی آنچه ندیده‌اند موتیف‌های دلهره‌آور ایرانی است. کاراکترها، داستانک‌ها و موقعیت‌هایی که حضور جن و ارواح در آن احساس می‌شود، همگی بر پایه اقناع علاقه مخاطب به دیدن ژانر وحشت، خلق و چیده شده است.

این کارگردان در بخش دیگری از اظهارات خود به عدم تولید فیلم‌های ترسناک توسط فیلمسازان داخلی اشاره داشت و خاطرنشان کرد: به همه کارگردانان و همکاران خودم توصیه می‌کنم برای یک بار هم که شده ژانر دلهره را تجربه کنند. فیلمسازان مطرح و موفق با اعتباری که دارند، خیلی راحت‌تر می‌توانند در این ژانر حضور پیدا کنند، چون مخاطبان به آنان اعتماد دارند و به‌راحتی می‌توانند از این ظرفیت استفاده کنند.

وی افزود: البته فیلمسازان جوان ما طی چند سال اخیر نشان داده‌اند نگاه جسورانه‌ای به موضوعات و سینما دارند و حتی جاه‌طلب هستند، ولی اغلب جاه‌طلبی را صرف سوژه‌های ملتهب می‌کنند نه ژانرهای مهجور. توقع می‌رود فیلمسازان جوان و کارکشته به‌جای تکرار مکررات و افتادن در دوقطبی ملودرام خرده پیرنگ-کمدی تجاری ژانرهایی مانند وحشت را تجربه کنند.

کارگردان سریال احضار با اعلام اینکه سیاستگذاری‌های مدیریتی هم می‌تواند تأثیر بسزایی در رجوع فیلمسازان و تهیه‌کنندگان به ژانرهای مهجور داشته باشد، اظهار کرد: بالاخره در طول سالیان اخیر موضوعاتی بوده است که توسط دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی برای سینما و تلویزیون تعریف شده است و برایشان هزینه حسابی هم شده است. ای کاش در زمینه آثار دلهره‌آور و ترسناک هم شاهد حمایت از سوی ارگان‌ها باشیم تا فیلمسازان به این فضا هم وارد شوند و بازار رقابتی در ساخت محصولات ترسناک شکل بگیرد. چه اشکالی دارد که پرداختن به ژانرهای مهجور، اولویت حمایتی ارگان‌های دولتی باشد؟ به‌جای سوق دادن سینماگران به سمت سوژه‌های سفارشی، آن‌ها را تشویق کنند به تجربه ژانرهایی همچون وحشت. به این ترتیب حتی اگر محصولات درجه یکی هم تولید نشود حداقل فضایی برای تجربه‌های بعدی باز می‌شود.

این کارگردان تأکید کرد: خوشحالم که در محافظه‌کاری مدیوم‌های دیگر، فضا برای ژانرگرایی در شبکه خانگی فراهم شد و توانستم «احضار» را در ساختاری استاندارد به شبکه خانگی عرضه کنم. این یک سریال ترسناک است که بدون حتی یک سلبریتی، اسباب کلی حرف و نقد و نظر را موجب شده که می‌تواند یک موفقیت برای شبکه خانگی باشد تا بقیه بدانند حتماً لازم نیست خود را به چهره‌ها منگنه کنند تا دیده شوند. داستان‌گویی معلق و ساختار بصری استاندارد بیش از هر چیز دیگر مخاطب دارد.