دوات آنلاین-غزل شماره 456 حافظ را که یکی از معروف‌ترین اشعار او است بخوانید:

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی/ که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش/ که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی/ وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است/ حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف/ گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست/ رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد/ صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی