دوات آنلاین-غزل شماره 209 حافظ را بخوانید:

قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود/ ور نه هیچ از دل بی‌رحم تو تقصیر نبود

من دیوانه چو زلف تو رها می‌کردم/ هیچ لایق‌ترم از حلقه زنجیر نبود

یا رب این آینه حسن چه جوهر دارد/ که در او آه مرا قوت تأثیر نبود

سر ز حسرت به در میکده‌ها برکردم/ چون شناسای تو در صومعه یک پیر نبود

نازنین‌تر ز قدت در چمن ناز نرست/ خوش‌تر از نقش تو در عالم تصویر نبود

تا مگر همچو صبا باز به کوی تو رسم/ حاصلم دوش به جز ناله شبگیر نبود

آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع/ جز فنای خودم از دست تو تدبیر نبود

آیتی بود عذاب انده حافظ بی تو/ که بر هیچ کسش حاجت تفسیر نبود