دوات آنلاین-غزل باران صبحگاهی را که از غزل‌های زیبای رهی معیری است بخوانید:

اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی/ خرم کند چمن را باران صبحگاهی

عمری ز مهرت ای مه شب تا سحر نخفتم/ دعوی ز دیده من و ز اختران گواهی

چون زلف و عارض او چشمی ندیده هرگز/ صبحی بدین سپیدی شامی بدان سیاهی

داغم چو لاله ای گل از درد من چه پرسی؟/ مردم ز محنت ای غم از جان من چه خواهی؟

ای گریه در هلاکم هم عهد رنج و دردی/ وی ناله در عذابم همراز اشک و آهی

چندین رهی چه نالی از داغ بی نصیبی؟/ در پای لاله رویان این بس که خاک راهی