دوات آنلاین-«نینجا» شخصیت قهرمانی است که در همه داستانها و فیلمها به دنبال نجات مظلومان از دست ظالمان است. شخصیتی مبارز که خودش را در لباسهای سیاه، سفید و پلنگی استتار میکند تا یواشکی حریفش را غافلگیر کند. اگرچه در دنیای بازیهای کامپیوتری و فیلمها این کماندوها، مردانه بودن شخصیت نینجاها را به بینندههایشان القا میکنند اما واقعیت این است که در دنیای واقعی نینجاها زن و مرد ندارند و همین الان نزدیک به ٧ تا ٨هزار زن نینجا در ایران به این ورزش رزمی میپردازند.
شیهان تینا روشن نیا نایب رئیس رشته نینجا رنجر یکی از نخستین زنانی است که وارد این رشته شد و الان به جایگاه مربیگری و داوری در این رشته نیز رسیده است. این زن نینجا کار ایرانی حرفهای جالب و متفاوتی از زندگی خصوصی یک نینجای واقعی دارد و معتقد است برای نینجا شدن هیچوقت دیر نیست.
همه میتوانند نینجا شوند. بههرحال یک سریها مثل خود من قبلا ورزشهای دیگر را انجام میدادند و بدنشان آمادگی دارد اما خیلی از خانمها که اصلا ورزش انجام ندادند باید ٥، ٤سال زمان بگذارند تا در این ورزش موفق شوند. الان در بین شاگردانم از دختر بچه ٣ ساله تا خانم ٥٤ ساله هستند.
نه، شاگرد من مدیر مدرسه است و خیلی هم خوب کار میکند.
نه خانواده من هیچ مخالفتی نداشتند. کلا ورزشهای رزمی مردانه زنانه ندارد اگر این طور باشد پس باید ورزشهایی مثل کاراته و تکواندو هم مختص مردان باشد. در کل رزمی یک هنر است و در کل در این چند سالی که این سبک بنیانگذاری شده خیلی از آن استقبال میشود.
راستش به مناسبتهای مختلف مثل دهه فجر و روز معلم و ایام دیگر از ما دعوت میکنند که در برنامههایشان شرکت و نمایش اجرا کنیم. مردم هم که ما را میبینند خیلی از کارمان خوششان میآید و معمولا سر هر برنامهای میآیند شماره تلفنمان را میگیرند تا خودشان یا بچههایشان این ورزش را امتحان کنند.
یک نوع رشته رزمی کامل است. بهترین تکنیکهای رزمی گلچین و در ورزش رزمی نینجا رنجر چیده شدهاند. درواقع یک رشته کامل است که دفاع شخصی، مبارزه، سلاح و آکروبات رزمی را دارد.
نانچیکو، چوب، زنجیر، شمشیر، تونفا و سانچیکو.
شمشیر و سانچیکو.
بله ٣ تکه است و تقریبا شبیه نانچیکو است. چون طولش بلند است و ٣ تا زنجیر دارد یک مقدار آموزشش سختتر از سلاحهای دیگر است.
حدود ٧ تا ٨هزار نینجا زن در ایران وجود دارد. در آزمونها که آمارگیری میکنیم حدود ٣ تا ٤هزار نفر از این تعداد در استان تهران هستند.
راستش تا پارسال قیمت لباس و سلاحهای این ورزش مناسبتر بود اما امسال پا به پای گرانیهای اخیر قیمت ابزار کار ما هم گرانتر شده اند. مثلا اگر قبلا لباسهایمان ٣٠ تومن بود الان دو برابر شده یا سلاحها که با ٧، ٨ هزارتومان میخریدیم نزدیک ٥٠ هزارتومان شدهاند. ولی در کل ورزش گرانقیمتی نیست.
نینجاها به خاطر استتار رنگ لباسشان در مکانها و زمانهای مختلف فرق میکند. مثلا در برف لباس سفید، در جنگل لباس پلنگی و در شب لباس مشکی میپوشند. البته ما الان بین شاگردان، مربیان و ارشدها لباسها را ردهبندی کردهایم. بچههایی که تازه آمدهاند لباس مشکی میپوشند کسانی که چند سال کار کردهاند لباس پلنگی میپوشند که ارشد بودن شان مشخص شود و مربیان میتوانند سفید بپوشند.
بله. ولی بههرحال این جور حرفها بیشتر برای قدیم است الان نینجا رنجر یک ورزش است.
«شیهان» یک لقب است در ورزش رزمی. کسی که دان ٥ فدراسیون را دارد و سنش بالای ٣٥سال است و ارشد محسوب میشودو این لقب را میگیرد.
راستش برای بدلکاری خیلی به ما مراجعه میکنند. چندسال پیش یک خانم بدلکار به باشگاه من آمد و کارم را دید و خیالی خوشش آمد. یک مدت هم کارت بدلکاری به من داده بودند و مسئول بدلکاری در شهرک سینمایی بودم.
یک فیلم کوتاه برای جشنواره بود به نام «گوسفندی که گرگ میشود».
نقش اصلی فیلم دختری بود که زیردست نامادری بزرگ شده بود و آنقدر اذیتش کردند که معتاد شد. من قهرمان فیلم بودم که کمکش میکردم از دست آدمهایی که به او حمله میکردند دفاع میکردم فرار کند. به هر حال این نخستین و آخرین فیلمی بود که در آن بدلکاری کردم.
راستش بدلکاری در ایران برای خانمها کاربرد ندارد. ببینید معمولا کسی که به یک خانم حمله میکند مرد است ولی وقتی نمیتوانی تماس بدنی داشته باشی نمیتوانی کاری هم انجام دهی.
در بازیهای کامپیوتری و فیلمها نینجاها مبارزهطلب هستند. طبیعتا هم این ورزش رزمی هم ماهیت خشن و مبارزهای دارد. شخصیت خودتان چطور است؟ آدم آرامی هستید یا نه؟
من شخصیت خیلی آرامی دارم و خیلیها که من را از نزدیک میبینند فکر نمیکنند رزمیکار باشم. ولی از درون شخصیتی تهاجمی و جنگنده دارم و عاشق مبارزه هستم.
بله.
نه همسرم ورزشکار است و الان مربی تنیس است.
آقایان بدون ورزش هم آماده مبارزه هستند. ولی بههرحال یادگیری تکنیکهای رزمی برای زنان باعث میشود جلوی بعضی از آقایان کم نیاوری. بههرحال در خانه ما کار به سلاح نمیکشد.(می خندد)
یک بار در شمال پسر خواهرم را کتک زدند و من برایش جبران کردم.(می خندد)
چندسال پیش در شمال یک آقایی دوچرخهاش را وسط خیایان گذاشته بود و ترافیک ایجاد کرده بود. ما رفتیم و دوچرخهاش را از سر راه برداشتیم و کمی آنطرفتر گذاشتیم. صاحب دوچرخه آمد و داد و بیداد کرد. پسر خواهرم از ماشین پیاده شد که به او بگوید اشکالی ندارد الان دوچرخه تان را سرجایش میگذاریم که یک دفعه این آقا، یک سیلی به گوش او زد و خون از دهان و دماغش بیرون زد. من این صحنه را که دیدم پیاده شدم و دو، سه تا بالا و پایینش کردم. (میخندد) خواستم به او نشان دهم که اگر هم مبارزه میکنی، اینجوری بزن.
نه معمولا در دعوا یک عده میآیند و اجازه نمیدهند ادامهدار شود و ما را هم از هم سوا کردند. بههرحال ما همیشه به بچهها آموزش میدهیم که بعد از یادگیری فنون رزمی خیلی مراقب باشند وارد دعوا یا درگیری نشوند. اما یک وقتهایی ممکن است مشکل پیش بیاید و مجبور باشی استفاده کنی.
بعضی از خانمها اعتماد به نفسشان پایین است. مثلا الان نزدیک عید است، میخواهند یک پرده باز کنند یا وسیلهای را از بالای کابینت بیاورند منتظر میمانند تا همسرشان بیاید و این کار را انجام دهند. اما زنان نینجا آنقدر از روی موانع میپرند و بالا و پایین میروند که حسابی پخته میشوند. فکر میکنم ما دخترها را در نینجا رنجر میسازیم و بعد میفرستیم خانه شوهر.(میخندد)
منبع: شهروند