صعود به سیالان؛ قله شگفتی‌ها

دوات آنلاین-دختر کوهنورد برای مخاطبان دوات آنلاین چهره‌ای آشنا است. آرزو اسدیان هر هفته به یکی از قله‌های کشور سفر می‌کند و خاطرات و تجربیاتش را می‌نویسد. او این بار ....

این دفعه می‌خواهیم به یکی از زیباترین قله‌های البرز غربی سفر کنیم؛ سفری 3 روزه  که پر از هیجان و ماجراجویی است. کوه سیالان به ارتفاع 4180 متر مقصد این هفته ماست.

برای این صعود به سمت روستای هنیز در الموت که نقطه شروع کوهپیمایی ما است، حرکت می کنیم. این روستای بسیار زیبا و بکر، 250 کیلومتر تا تهران فاصله دارد که برای رسیدن به آن باید از جاده پرپیچ و خم و کوهستانی الموت عبور کرد. این کوه زیبا دارای مناظر بکر و منحصر فردی است: صخره‌های بلند با اشکال عجیب، چمنزارهای پر گل، جنگل‌های تنک، برف‌چال‌های بزرگ و تونل‌های برفی زیبا.

روستای هنیز نقطه شروع صعود قله سیالان از جبهه جنوبی است که کاملا کوهستانی ست. جبهه شمالی این کوه مرتفع، جنگلی است در واقع دره دو هزار تنکابن. ما قصد داشتیم در صورت امکان بعد از صعود به قله سیالان از سمت شمالی این کوه فرود بیاییم و به دشت دریاسر و روستای عسل محله برویم.

ساعت 7 صبح چهارشنبه دوم خرداد از تهران به سمت روستای هنیز حرکت کردیم. بعد از یک ساعت توقف در بین راه ، حدود ساعت 12:30 به این منطقه رسیدیم. قرار بود شب اول را در پناهگاه سیالان به ارتفاع 3260 متر  بمانیم. قبل از برنامه برای حمل بارهایمان با قاطر، هماهنگی‌های لازم را با آقای علی قبادی دهیار روستای هنیز انجام داده بودم.

از همین کارشناس: دشت آزو و قله پاشوره؛ حتما یک بار سفر کنید

ساعت 13:45 دقیقه به سمت پناهگاه حرکت کردیم. حدود ساعت 14:45  ناگهان هوا تغییر کرد و بارش شروع شد. همیشه قبل از برنامه‌ها وضعیت هوا را از سایت‌های معتبر پیش‌بینی وضع هوا چک می‌کنم چون دانستن وضعیت آب و هوا برای کوهنوردان بسیار ضروری ست. طبق گزارش هواششناسی برای کوه سیالان در ارتفاع 3000 متر ، 12 میلیمتر بارش پیش‌بینی شده بود. من این هشدار را به اعضای گروه داده بودم که وسایل مناسب همراه داشته باشند و همینطور  تمام وسایل حمل‌شده با قاطر را هم با کیسه پلاستیک کاملا عایق‌بندی کرده بودیم. ولی انگار این دفعه پیش‌بینی وضع هوا با واقعیت منطقه کاملا فرق می‌کرد.

تمام طول مسیر را تا پناهگاه در باران شدید که هر از گاهی همراه با رعد و برق بود، صعود کردیم. بیش از 30 میلیمتر بارش! مناظر بسیار زیبا و هیجان عبور از برف‌چال‌های بزرگ، سختی صعود را کمتر می‌کرد. ساعت 19:00 به جان‌پناه قله سیالان رسیدیم. خسته و کاملا خیس شده بودیم. خوشبختانه همه وسایل حمل‌شده با قاطر  خشک و در پناهگاه بودند. ما حتی کبریت‌هایمان را هم عایق‌بندی کرده بودیم.

بیشتر بخوانید: دریاچه اوان، سفر شاد اما پرپیچ و خم

قرار شد اگر وسایل‌مان و بخصوص کفش‌هایمان تا ساعت 12 ظهر روز بعد خشک شد صعود را ادامه بدهیم. پنجشنبه صبح دیگر خبری از باران نبود ولی آسمان نیمه ابری بود. تمام وسایل‌مان را بیرون پناهگاه پهن کردیم تا برای صعود آماده بشویم.

ساعت 13:30 به سمت گردنه سیالان به ارتفاع  3860 متر حرکت کردیم. در حین صعود به گردنه کولاک برف شروع شد. تصمیم گرفتیم خیلی سریع به سمت روستا فرود بیاییم و در همین نقطه برنامه را متوقف کردیم. هر چقدر ارتفاع را کم می‌کردیم، هوا گرم‌تر و بارش و باد کمتر می‌شد. با آقای علی قبادی (دهیار روستای هنیز) تماس گرفتم و او ما را به خانه خودش دعوت کرد.

یکی از لذت‌بخش‌ترین قسمت‌های برنامه ما مهمان‌وازی خانواده و بخصوص مادر آقای قبادی بود. آنجا با تموم وجود احساس می‌کنی از دغدغه‌های شهری دور هستی و می‌توانی از غذاهای طبیعی، هوای سالم و محبت‌های خالصانه اهالی روستا لذت ببری.

برنامه ما در این مرحله به پایان رسید اما یادتان باشد کوه سیالان پر از چشمه‌های پرآب است. در کنار جان‌پناه قله  سیالان هم چشمه خیلی گوارایی از زیر برفچال بزرگی روان است. در سفر ما این کوه غیرقابل پیش‌بینی و زیبا، صحنه‌های رویایی را در ذهن تک تک اعضای گروه به جا گذاشت.

عکس‌هایی را که در این سفر شگفت‌انگیز گرفتیم در اینجا ببینید.

پیشنهاد سردبیر: نکاتی درباره بهترین شکل چیدن مبل‌ها

پیشنهاد سردبیر: شهر زیرزمینی اویی؛ یکی از بزرگ‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان اصفهان

پیشنهاد سردبیر: زندگی تکان‌دهنده زنی که خودخواسته به ایدز مبتلا شد