یک مدرس گردشگری مطرح کرد:
بوم‌گردی عشایری؛ پیشنهادی برای سفر در فصل گرما
بوم‌گردی در منطقه عشایری بسیار می‌تواند جذاب باشد. اما گردشگری که برای بوم‌گردی در مناطق عشایری اقدام می‌کند باید بداند عشایر درسیاه چادر زندگی می‌کنند، غذاهایی غیر از غذای شهری استفاده می‌کنند که ممکن است با معده افرادی که در شهرها بزرگ شده‌اند سازگاری نداشته‌باشد. بنابراین عشایری که برای بوم‌گردی انتخاب می‌شوند باید آمادگی پذیرایی از فردی که از شهر یا خارج از کشور مهمان انها می‌شود را داشته‌باشند.
دوات آنلاین- فصل گرما، فصل سفر است اما خیلی از ما عادت کرده‌ایم فقط به یک منطقه خاص و همیشگی برویم و کمتر پیش می‌آید که به فکر سفر به مناطق جدید بیفتیم. اشکان بروج، مدرس گردشگری پیشنهاد ویژه‌ای دارد. او بوم‌گردی در مناطق روستایی، بومی و عشایررا یکی از جذاب‌ترین سفرهای فصل گرما می‌داند البته به شرطی که هم قومی که قرار است مهمان آن باشید و هم گردشگر هر دو آمادگی پذیرش یکدیگر را داشته باشید.
اشکان بروج که طرح توسعه بوم‌گردی در ایران از پرو‌ژه‌های او است، به دوات آنلاین می‌گوید: هر شخصیتی ویژگی‌هایی دارد که تعیین کننده نوع سفر و چگونگی سفر رفتن او است. در سفرهای تفریحی مهمترین انگیزه هر فرد خوشگذارنی و شادی است و هرکدام از آدم‌ها با توجه به هزینه و مدت زمان و شیوه سفر کردن انتخاب‌های متعددی دارند. سه عامل هزینه و زمان و انگیزه سفر کردن مقصد را برای افراد تعیین می‌کند.
او از بوم‌گردی به عنوان یک مقصد سفر اقتصادی و جذاب یاد می‌کند و می‌گوید: بوم‌گردی یک بازی برد-برد است که جوامع محلی و مقاصد گردشگری ناشناخته و روستایی در یک سوی آن قرار دارند و گردشگرانی که از یک نواختی سفرهای جاده‌ای و هتل رفتن خسته هستند و می‌خواهند با هزینه کمتر یک سفر تفریحی جدید را تجربه کند، در طرف دیگر هستند . متاسفانه هتل در ایران نه تنها کم است و در همه مناطق وجود ندارد بلکه در شهرهایی هم که هتل داریم خدمات نسبت به هزینه‌ای که فرد می‌پردازد خوب و استاندارد نیست. اما اقامت‌های بوم‌گردی علاوه بر اینکه هزینه کمتری برای گردشگر دارند می‌توانند یک تجربه متفاوت برای گردشگر ایجاد کنند.
بروج می‌گوید: اقامت‌های بوم‌گردی هنوز به درجه مطلوب نرسیده‌اند اما گام بلندی در جهت رشد گردشگری هستند و می‌توانند بخوبی پیشرفت کنند. این طرح به دلیل اینکه اولا نیاز به تخصص خاصی ندارد، دوم اینکه ایجاد اشتغالزایی برای مردم مناطق مختلف کشور می‌کند و سوم این که برای گردشگر هم اقتصادی است بنابراین یک طرح برد-برد. است. اگر بر روی اقتصادی بودن تاکید می‌کنم به این دلیل نیست که فقط هزینه‌ای که گردشگر می‌پردازد کم است بلکه اقتصادی بودن به این معناست که فرد به اندازه‌ای که هزینه می‌کند سود هم می‌برد. این امر در بوم‌گردی لحاظ شده است. ضمن اینکه وقتی گردشگری با موضوع و شیوه بوم‌گردی در منطقه‌ای توسعه می‌یابد اقتصاد منطقه را رونق می‌دهد چرا که گردشگر قطعا از صنایع دستی منطقه خرید می‌کند و مناطق جذاب منطقه را هم می‌بیند. هدف ما از بوم‌گردی این بود که مردم شهرها و روستاهای مختلف را آماده کنیم تا از میراث معنوی خود حفاظت کرده و کالاهای آن میراث را بفروشند و از آن درآمد کسب کنند.
یکی از کارهایی که در اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی باید انجام گیرد این است که غذاهای محلی با محصولات محلی تهیه و به گردشگر ارائه شود. همچنین باید لباس‌های محلی به آنها ارائه دهیم و در واقع سبک زندگی بومی را برای گردشگر فراهم کنیم، البته با رعایت بهداشت و استانداردها.
این مدرس گردشگری توضیح می‌دهد: در بحث اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی باید طراحی اقامت‌گاه، طراحی و تزئین داخلی آن، منوی غذا و نوشیدنی‌ها و وسایل خواب و ... همگی بر اساس فرهنگ منطقه باشد البته مساله زیرساخت‌ها از حالت بومی خارج می‌شود مثلا آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی باید بر اساس استانداردهای روز و کاملا بهداشتی باشد. یعنی ما باید غذای محلی را در آشپزخانه تمیز ارائه دهیم. برای گردشگر خارجی توالت فرنگی داشته باشیم و حمام‌ها کاملا بهداشتی باشد. اما در نحوه پذیرایی، از غذا گرفته تا شرکت در مراسم و آیین‌ها و ارائه خدمات، بومی عمل کنیم. در این صورت هم فرد گردشگر لذت خواهد برد و با میراث و فرهنگ نواحی مختلف ایران آشنا می‌شود و هم فرد روستایی و یا بومی از میراث خود برای خودش درآمدزایی می‌کند. نکته‌ای که باید در اینجا تاکید کنم این است که مردم مناطقی که قرار است گردشگر پذیر باشند باید آماده‌سازی شوند و برخورد با گردشگر خصوصا گردشگر خارجی را بلد باشند و البته از طبیعت منطقه خود نیز محافظت کنند.
بروج ادامه می‌دهد: در این روزها که هوا گرم می‌شود، مسلما خنکی شمال و غرب کشور فصلی مناسب را برای گردشگری در این مناطق ایجاد می‌کند.
همچنین بوم‌گردی در منطقه عشایری بسیار می‌تواند جذاب باشد. اما گردشگری که برای بوم‌گردی در مناطق عشایری اقدام می‌کند باید بداند عشایر در سیاه چادر زندگی می‌کنند و غذاهایی غیر از غذای شهری می‌خورند که ممکن است با معده افرادی که در شهرها بزرگ شده‌اند سازگاری نداشته باشد. بنابراین عشایری که برای بوم‌گردی انتخاب می‌شوند باید آمادگی پذیرایی از فردی که از شهر یا خارج از کشور مهمان آنها می‌شود داشته باشند. آنها باید بتوانند زیرساخت‌های لازم از جمله توالت‌های سیار و حمام بهداشتی را آماده کنند. همین امر درباره افرادی که به عنوان مهمان هم می‌روند وجود دارد، آنها باید بدانند حضور جانوران مختلف در مناطق عشایری امری عادی است و نباید بترسند یا به حیوانات حمله کنند. باید بدانند عشایر توانایی‌های خارق‌العاده‌ای در پیاده‌روی و بهتر بگویم زندگی در طبیعت دارند. بنابراین نباید مزاحمتی برای زندگی آنها داشته باشند. اما در کنار این احترام به سبک زندگی یکدیگر که با نزدیک‌شدن امور اساسی به هم می‌تواند ایجاد شود می‌توانند در فعالیت‌هایی مثل مشک‌زنی و نخ‌ریسی، مهمانی‌های شبانه و موسیقی‌های خاص و امور این چنینی شرکت کنند و حتی خودشان آن را انجام دهند و تجربه کنند.
این کارشناس تاکید می‌کند بختیاری‌ها عشایر قشقایی و شاه‌سون ، کرمانج و کرمانشاه قوم‌هایی هستند که بوم‌گردی عشایری در آنها می‌تواند انجام شود.
12jav.net