شعری از ملک الشعرای بهار/ خوشا بهارا خوشا میا خوشا چمنا

دوات آنلاین-غزلی از محمدتقی بهار معروف به ملک الشعرا را بخوانید:

خوشا بهارا خوشا میا خوشا چمنا/ خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا

خوشا سرود نو آیین و ساقی سرمست/ که ماه موی میانست و سر و سیم‌ تنا

خوشا توانگری و عاشقی به وقت بهار/ خوشا جوانی با این دوگشته مقترنا

خوشا مقارن این هر سه خاطری فارغ/ زکید حاسد بدخواه و خصم راه‌زنا

خوشا شراب کهن در سبوی گردآلود/ که رشح باران بسترده گردش از بدنا

خوشا مسابقهٔ اسب‌های ترکمنی/ کجا چریده به صحرای خاص ترکمنا

درازگردن و خوابیده دم و پهن سرین/ فراخ‌سینه و بالابلند و نرم‌تنا

بزرگ سم و کشیده پی و مبارک‌ ساق/ بلندجبهه و محجوب‌چشم و خوش‌دهنا

به فصلی ایدون کز خاربن برآید گل/ نواخت باید برگل سرود خارکنا