دادگاه خانواده؛ زندگی ما به صحنه جنگ بود

دوات آنلاین-زندگی ما به صحنه جنگ تبدیل شده بود اما تفاوتش در این بود که به جای گلوله، قابلمه آبگوشت و کتری آبجوش سمت هم پرتاب و از این طریق خشم مان را روی هم خالی می کردیم.

زن خسته از همسر و زندگی جنجالی اش در راهروی دادگاه خانواده درباره ماجرای پر تنش اش می گوید: 8 سال زندگی مشترکم مساوی بود با دلهره و ناسزاگویی و دعوا.

تنها فصل مشترک مان تک فرزندمان بود. شوهرم کارمند بود و به گفته خودش به علت فشارهایی که در محیط کار به او وارد می شد مدام عصبانی بود و عقده دلش را سر من و بچه مان خالی می کرد. هر وقت همسرم از سر کار به خانه بر می گشت باید منتظر یک نزاع شدید می شدم و با کوچک ترین اعتراضی به سویم حمله ور می شد و من را زیر مشت و لگد می گرفت و بعد از آن آرام می شد.

روزی سر تر و خشک کردن بچه با فلاکس چای به من حمله کرد و آب داغ روی من ریخت و من هم از شدت عصبانیت مقابله به مثل کردم و کتری در حال جوش روی گاز را برداشتم و روی دستانش ریختم. بعد از این اتفاق درگیری بین ما شدت گرفت و چنان سر و صدا راه انداخت که همسایه ها برای کمک و میانجی گری به خانه مان آمدند و شوهرم را به بیمارستان رساندند و او تحت مداوا قرار گرفت.

بعد از این ماجرای دلهره آور از ترس مدتی به خانه پدرم رفتم تا به نوعی آب ها از آسیاب بیفتد و همسرم من را  ببخشد. بعد از مدتی که اوضاع آرام شد به درخواست شوهرم به خانه برگشتم اما اوضاع مثل آتش زیر خاکستر بود. می دانستم که همسرم بدجوری از من کینه به دل گرفته و منتظر فرصتی است که انتقام بگیرد.

بالاخره بعد از مدتی روزی که از آن می ترسیدم فرا رسید و سر یک ماجرا رفته رفته نقطه جوشش بالا رفت تا این که قابلمه آبگوشت روی گاز را برداشت و به سمت من پرتاب کرد، خوشبختانه ترکش های قابلمه آبگوشت خیلی کم به من رسید و از ترس پا به فرار گذاشتم و به خانه پدرم رفتم. بعد از این قضیه وقتی دیدم با هم نمی توانیم کنار بیاییم و از همه مهم تر همسرم نمی تواند خشم اش را کنترل کند تصمیم گرفتم به دادگاه خانواده بیایم تا با کمک قانون راه حلی برای سر پا نگه داشتن زندگی‌ام پیدا کنم. در واقع مشکل اصلی مان نداشتن مهارت گفت و گو و کنترل خشم بود.