امروز با حافظ/ در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

دوات آنلاین-غزل شماره 490 حافظ هیچ نیازی به توضیح ندارد. این غزل معروف را بخوانید:

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی/ خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

دل که آیینه شاهیست غباری دارد/ از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی

کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش/ که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی

نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج/ نروند اهل نظر از پی نابینایی

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان/ ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی

جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر/ در کنارم بنشانند سهی بالایی

کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست/ گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی

سخن غیر مگو با من معشوقه پرست/ کز وی و جام می‌ام نیست به کس پروایی

این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می‌گفت/ بر در میکده‌ای با دف و نی ترسایی

گر مسلمانی از این است که حافظ دارد/ آه اگر از پی امروز بود فردایی