امروز با حافظ/ به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما/ به دست باش که خیری به جای خویشتن است
دوات آنلاین-غزل شماره 50 حافظ را بخوانید:
به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است/ بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است
گرت ز دست برآید مراد خاطر ما/ به دست باش که خیری به جای خویشتن است
به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع/ شبان تیره مرادم فنای خویشتن است
چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل/ مکن که آن گل خندان برای خویشتن است
به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج/ که نافههاش ز بند قبای خویشتن است
مرو به خانه ارباب بیمروت دهر/ که گنج عافیتت در سرای خویشتن است
بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی او/ هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است
12jav.net