امروز با حافظ/ بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
غم جهان مخور و پند من مبر از یاد/ که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست
دوات آنلاین-حافظ در غزل شماره 37 خود تاکید میکند غم جهان را نخور و به آنچه داری رضایت بده. این غزل را بخوانید:
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست/ بیار باده که بنیاد عمر بر بادست
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود/ ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب/ سروش عالم غیبم چه مژدهها دادست
که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین/ نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست
تو را ز کنگره عرش میزنند صفیر/ ندانمت که در این دامگه چه افتادست
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر/ که این حدیث ز پیر طریقتم یادست
غم جهان مخور و پند من مبر از یاد/ که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست
رضا به داده بده وز جبین گره بگشای/ که بر من و تو در اختیار نگشادست
مجو درستی عهد از جهان سست نهاد/ که این عجوز عروس هزاردامادست
نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل/ بنال بلبل بی دل که جای فریادست
حسد چه میبری ای سست نظم بر حافظ/ قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
12jav.net