معرفی کامل و نقد فیلم هت تریک ساخته رامین لوافی

دوات آنلاین-هت تریک فیلمی اجتماعی است که ارزش حداقل یک بار دیدن را دارد. معرفی این فیلم و خلاصه‌ای از چند نقد درباره آن را بخوانید:

خلاصه داستان

داستان از یک مهمانی شروع می‌شود که لیدا (با بازی پریناز ایزدیار) به همراه همسرش (با بازی امیر جدیدی) به آن دعوت شده‌اند. لیدا عکاس است وشوهرش فرزاد دقیقا مشخص نیست چه کاره است. کیوان دوست این دو نفر (با بازی صابر ابر)، دوست دختر جدیدی به نام رها (با بازی ماهور الوند) گرفته و او را هم به مهمانی آورده است. این چهار نفر در راه برگشت به خانه با یک چیز یا کسی تصادف می‌کنند و فرار می‌کنند. فرزاد که پشت رل نشسته بوده سرتاپا استرس دارد و پیشنهاد می‌دهد که جمع دوستانه‌شان بروند جایی در آرامش با هم صحبت کنند تا ببینند دقیقا باید چه کار کنند. آنها به خانه رها که تنها زندگی می‌کند می‌روند و…

بازیگران

پریناز ایزدیار،امیر جدیدی،صابر ابر،همایون ارشادی،ماهور الوند

کارگردان

رامین لوافی کارگردان هت تریک است. او قبلا دو فیلم آرام باش و تا هفت بشمار و برلین ۷- را ساخته بود.

نقد

هما گویا در 31نما نوشته است: چهار شخصیت محوری فیلم هت تریک می خواهند در کمتر از یک روز برای ما قصه ای را روایت کنند که در چند دقیقه هم گفتنی است. شاید در نهایت به اندازه دو هاف تایم از یک بازی فوتبال. شخصیت ها همه توانشان رو هم می گذارند، اما قصه کوتاه است ، جای مانور ندارد. شاید به راحتی در یک فیلم کوتاه جمع شود و قانعمان کند، اما برای پرده عریض آب می رود. چون قصه گو نیست. دو شخصیت زن داستان  را می شود با دو سکانس در آشپزخانه شناخت که به نظرم نقطه عطف فیلم است و اشاره ای ظریف به اینکه آشپزخانه محل پختن و پر کردن شکم نیست و می تواند اوج عاشقی در همین جا بین زن و مرد ریشه بگیرد. شخصیت ویدا با بازی پریناز ایزدیار و رها با بازی  ماهور الوند  در دو سکانس های اوایل واواخر فیلم با ظرافت شخصیت دو زن را با حضورشان درلوکیشنی به نام  آشپزخانه معرفی می کند که تا چه اندازه متضاد هم هستند. و همین تضاد می تواند علتی باشد برای سرکشی های امیرجدیدی و وابسته شدن صابرابر..

آرش پارساپور در آلبالو نوشت: هت‌ تریک چند عنصر جدید و نسبتا جدید در سینمای ایران را درون خود دارد که نشان می‌دهد مسیر نوینی در این سینما به همراهی افراد تازه‌نفس‌تری اتفاق افتاده است. به‌ جرات بعد از دیدن آثاری چون ابد و یک روز و همین فیلم هت‌تریک می‌توان گفت که دیگر لازم نیست برای دیدن یک فیلم خوب انتظار بکشیم تا کارگردانی قدیمی دست به فیلمسازی بزند. شاید صحبت دود از کنده بلند می‌شود تا چند وقت پیش در سینمای کشور، گزاره درستی محسوب می‌شد ولی این اواخر با دیدن آثار سینمایی از کارگردانان و بازیگران جدیدتر، ثابت شده که فیلم خوب هم توسط نسل جدید سینما ساخته می‌شود. هت‌تریک از همین فیلم‌هاست و رامتین لوافی، که نمی‌توان به آن کارگردان تازه‌کار و یا نسل جوان لقب داد چرا که نزدیک به ۱۰ سال است در صنعت سینما فعالیت می‌کند، اما او طی این مدت فعالیت هنری خود وسواسانه دو سه فیلم سینمایی ساخته و این وسواس نشان از دقت کاری او دارد. دو عنصر دیگر در فیلم امیر جدیدی و ماهور الوند هستند که دومی نسبت به اولی تازه‌واردتر در سینمای ایران است.

نزهت بادی در هنر آنلاین نوشت: رامتین لوافی انگار فقط دلش می‌خواهد هر چند دقیقه یکبار با رو کردن ناگهانی و غیرمنتظره یک راز، مخاطب را غافلگیر کند اما به این نکته توجه ندارد که ما باید پیش از افشاگری‌ها نشانه‌هایی از پنهانکاری شخصیت‌ها را دیده باشیم و احساس کنیم در لایه‌های زیرین روابط آن‌ها تنش، تردید، سوء ظن و نگرانی پنهانی جریان دارد که هر لحظه ممکن است سر برآورد و لحظات مشترکشان را به مخاطره بیندازد. نه اینکه یکدفعه ماجرایی عیان شود و شخصیت‌ها به چیزی تبدیل شوند که هیچ پیش زمینه و مقدمه‌ای برایش طراحی نشده است و انگار خودشان هم از قبل نمی‌دانستند که چه چیزی را در حال مخفی کردن هستند و آن‌ها هم به اندازه ما و کاراکتر مقابلشان از آنچه برملا می‌شود، جا بخورند. "هت تریک" نیز یکی از دیگر از دنباله‌های تقلیدی از سینمای فرهادی است که هیچ درکی از طراحی و چیدمان بحران جمعی به‌واسطه زنجیره‌ای ناگسستنی از جزئیاتی ظاهراً کوچک و پیش‌پاافتاده اما تکان‌دهنده و ویرانگر ندارد