امروز با حافظ/ سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
حافظ در غزل شماره 17 خود میگوید سینهاش از غم دوری یار سوخته است. این غزل را بخوانید:
دوات آنلاین-حافظ در غزل شماره 17 خود میگوید سینهاش از غم دوری یار سوخته است. این غزل را بخوانید:
سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/ آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت
تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت/ جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع/ دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت
آشنایی نه غریب است که دلسوز من است/ چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت
خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد/ خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت
چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست/ همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت
ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم/ خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی/ که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
12jav.net