امروز با حافظ/ بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم

دوات آنلاین-حافظ در غزل 313 خود در آرزوی دیدار ساقی یا معشوق هر رنجی را می‌پذیرد. این غزل را بخوانید:

بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم/ مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم

زان جا که فیض جام سعادت فروغ توست/ بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم

هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت/ تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم

عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم/ کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار/ این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش/ در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف/ ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

دورم به صورت از در دولتسرای تو/ لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم

حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان/ در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم