رواج شوخی‌های جنسی در فیلم‌ها

دوات آنلاین-این روزها بحث درباره رواج شوخی‌های جنسی در فیلم‌های سینمایی، بالا گرفته است چه در اظهارنظرهای منتقدان و اهالی سینما و چه در نظرات مردمی، مشخصاً به دو فیلم «رحمان 1400» و «چهار انگشت» اشاره می‌شود و اولی که فروش بالایی هم داشته، مخالفت‌ها و شکایت‌های بیشتری را برانگیخته است.

1- تناقض با فرهنگ ایرانی-اسلامی

پرسش اصلی در قبال این گونه آثار، این است که اساساً چرا استفاده از شوخی‌های جنسی در سینمای کمدی مجاز است؟ در حالی که فرهنگ دینی و آموزه‌های اسلامی ما، استفاده از ارجاعات جنسی را برای خنداندن مجاز ندانسته است، چطور این آثار از وزارت ارشاد  مجوز می‌گیرند؟ آن هم در حالی که در یک وهله فیلم نامه اثر و در مرحله دوم فیلم ساخته‌شده به شوراهای تخصصی پروانه ساخت و پروانه نمایش ارائه و پس از مطالعه و تماشا توسط اعضا، واجد دریافت مجوز شناخته می‌شود. بدون تردید اعضای هر دو شورا هم که از سینماگران و اهالی شناخته‌شده فرهنگ هستند، این عقیده را دارند که بسیاری از شوخی‌های این دست فیلم‌ها با هنجارهای اخلاقی و ملی ما سازگاری ندارد؛ با این حال مجوز ساخت و نمایش آن‌ها را صادر می‌کنند! مطالبه اول از سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به طور مشخص اداره کل نظارت و ارزشیابی سازمان، این است که در اعطای پروانه ساخت و نمایش، دقیق‌تر عمل کنند.

2- رقابت برای قبح‌شکنی

سهل‌گیری سازمان سینمایی در اعطای مجوز به فیلم‌های کمدی، منجر به ایجاد معضلی مهم در فضای سینمای ایران شده است. ارجاعات جنسی، اهالی سینمای کمدی را وارد رقابتی برای قبح‌شکنی کرده است. هربار فیلمی کمدی با تکیه بر این گونه شوخی‌ها پرفروش می‌شود، سازندگان آثار بعدی احساس می‌کنند برای آن که نصاب‌های استقبال از فیلم قبلی را بشکنند، باید شوخی‌های زشت‌تری در فیلم تعبیه کنند و طبعاً این رقابت تا ناکجاآباد ادامه خواهد داشت. در رقابت بین سازندگان فیلم‌های کمدی که حاضرند از هر راهی برای فروش بیشتر استفاده کنند، حالا شوخی‌های دوپهلوی جنسی، دیگر نه در حاشیه آثار کمدی، بلکه اکنون در متن آن قرار گرفته‌  و اساس فیلم‌ها بر ارجاعات جنسی بنا شده است. در اکران نوروزی امسال نیز فیلم سینمایی «رحمان 1400» به کارگردانی منوچهر هادی، طبق همین روندی که گفته شد، مرزهای قبلی را درباره شوخی‌های جنسی پشت سر گذاشته و اعتراضات زیادی را هم برانگیخته است.

3- رده‌بندی سنی ناکارآمد

ناگفته پیداست، با وضعیت کنونی که سینمای ایران به آن دچار است، تصور این که شوخی‌های دوپهلوی جنسی به طور کامل از فیلم‌های سینمایی رخت ببندد، تصوری غیر واقع بینانه است. در شرایط امروز که شوخی‌های جنسی در سینمای کمدی ریشه دوانده، تنها می‌توان امید داشت سازوکارهای پیش‌بینی‌شده درست کار کنند و این‌گونه فیلم‌ها در حد قابل قبولی مهار شوند. سالن‌های کمتر، رده‌بندی سنی دقیق و ضمانت اجرای رده‌بندی سنی، انتظارات مخاطبان است. با وجود این همین سازوکار رده‌بندی سنی نیز به جایگاهی که باید، نرسیده است. زیرا از طرفی از سال گذشته  با راه‌اندازی این رده‌بندی، قرار نبود از ورود مخاطبان کمتر از سن مشخص‌شده به سالن سینما جلوگیری شود و تنها هدفش اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها بود. از طرف دیگر نیز در حالی که باید این رده بندی در تبلیغات فیلم اعلام شود، اما گزارش‌های بسیاری از سراسر ایران نشان می‌دهد رده‌بندی سنی این فیلم که +12 سال اعلام شده، روی بنرهای بسیاری از سینماها نصب نشده و در تیزرها نیز قید نشده است.

4- توقیف موقت

دیروز بعد از ظهر در حال تنظیم این گزارش بودیم که ناگهان خبر عجیبی درباره «رحمان 1400» اعلام شد. محمدرضا فرجی در گفت‌وگو با تسنیم اظهارکرد: «سازمان سینمایی بعد از ارائه مجوز به هر فیلم برای تطابق نسخه دارای مجوز و آن چه به اکران درمی‌آید بازرسانی را به سینما می‌فرستد و بر مبنای گزارش این بازرسان تصمیم‌گیری می‌کند. درباره فیلم «رحمان 1400» این اتفاق افتاده و گویا نسخه دارای مجوز این فیلم با نسخه در حال اکران متفاوت است که برای آن تصمیم‌گیری لازم را اتخاذ می‌کنیم.» نکته عجیب درباره این اظهارنظر آن است که دقیقاً 29 روز پس از آغاز اکران فیلم و در حالی اعلام شده که یک میلیون و 700 هزار نفر همین نسخه بدون مجوز را تماشا کرده‌اند و فیلم با فروشی 21 میلیاردی در صدر جدول فروش قرار دارد. بلافاصله اعلام شد که اکران‌های فیلم از صبح یک شنبه (و نه عصر شنبه) لغو شده است. به نظر می‌رسد حالا و پس از این بی‌قانونی آگاهانه تهیه‌کننده، سازمان سینمایی باید در این باره تصمیم‌گیری کند.

منبع: خراسان